1- استاد اپیدمیولوژی و آمار زیستی، مرکز تحقیقات مدلسازی در سلامت، پژوهشکدهی آیندهپژوهی در سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران.
2- دانشیار مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، مرکز تحقیقات مدیریت و رهبری آموزش، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران ، snhekmat@gmail.com
چکیده: (1119 مشاهده)
نامه به سردبیر:
ارتباطات میانرشتهای منجر به همگرایی و همافزایی علوم شده و از این طریق، کشور را برای ورود به عرصههای جدید علمی آماده میکند. برخی معتقدند ادغام آموزش علوم پزشکی در نظام سلامت ایران، فرصت ارتباطات میانرشته ای را محدود کردهاست. در مقالهی حاضر، بهصورت مختصر به راهبردهای پیشنهادی توسعهی ارتباطات میانرشتهای در درون وزارت بهداشت در سه محور ساختار و تشکیلات، اعضای هیئت علمی و دانشجویان پرداخته شد. اگرچه در نگاه بسیاری از افراد، اصلاح ساختار اولین گام برای بهبود است، فرهنگسازی در جامعه و تغییر ساختار فکری بازیگران کلیدی، از اهمیت بیشتری برخوردار میباشد. تا زمانی که مطالبهگری و خواست دانشجویان و در مقام بعدی، اعضای هیئت علمی و حتی جامعهی عمومی بهسمت همگرایی علمی نرود، ساختار مناسبی تشکیل نشده و چنانچه تشکیل شود نیز موثر و کارا نبوده، بیشتر جنبهی تشریفاتی داشته و در عمل مورد استفادهی ابزاری قرار میگیرد
نوع مطالعه:
سرمقاله |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1397/10/7 | پذیرش: 1399/4/10 | انتشار: 1399/4/10