مقدمه: روش ‌ های متعددی برای ختم حاملگی در سه ماهه دوم استفاده می‏شود که هر کدام نارسا ی ی ‌ ها و محدودیت ‌ هایی دارند. با توجه به امکانات موجود در کشور، جهت ارا ی ه روشی ارزان، مناسب، مؤثر و کم ضرر دو روش استفاده از کاتترفولی همراه اکسی‏توسین و اکسی‏توسین تنها جهت القا ی زایمان در سه ماهه دوم حاملگی در بیمارستان شریعتی مقایسه شدند. مطالعه بصورت مداخله ای با کنترل تاریخی بر روی خانم ‌ های حامله‏ای که در سه ماهه دوم به دلایل مختلف اندیکاسیون ختم حاملگی داشتند، با کسب رضایت آگاهانه انجام شد.

روش ‌ کار: برای 32 نفر (گروه مداخله)، پس از معاینه در شرایط استریل اقدام به جایگذاری کاتترفولی داخل رحم بالای سوراخ داخلی سرویکس شد و ^cc 50 – 45 مایع داخل بالون آن تزریق شد.پس از 24 ساعت در صورت عدم دفع جنین، اینداکشن با اکسی‏توسین دوز بالا شروع می‏شد. گروه کنترل 32 خانم حامله‏ای بودند که در سه ماهه دوم حاملگی در همین بیمارستان در سال ‌ های 1378-1376 بوسیله اکسی‏توسین غلیظ با همان میزان ختم حاملگی داده شده بودند. سن مادر، سن حاملگی، گراویدیتی، پاریتی، میزان اکسی‏توسین مصرفی، فاصله زمانی شروع درمان تا زایمان، دلایل ختم حاملگی و عوارض مشاهده شده در هر روش ثبت و مقایسه گردید. آنالیز داده‏ها بوسیله آزمون ‌ های ² χ ، دقیق فیشر، t ، Z و من ویتنی، د ر سطح معنی‏داری 05/0 = a انجام شد.

نتایج : میانگین سنی در گروه مداخله بطور معنی‏دار کمتر از گروه کنترل بود. (6/25 در برابر 5/28 سال) ( 02/0 = P ). دو گروه از نظر میانگین تعداد حاملگی، تعداد زایمان، سن حاملگی با یکدیگر تفاوت معنی‏دار نداشتند. میانه فاصله شروع درمان تا زایمان در گروه مداخله بطور معنی‏دار کمتر از گروه کنترل بود. (39 ساعت در برابر 51 ساعت) (001/0 P< ). میانه میزان اکسی‏توسین مصرفی در گروه مداخله بطور معنی‏دار کمتر از گروه کنترل بود. (65 واحد در برابر 400 واحد) (001/0 P< ). عوارضی نظیر تب و هیستروتومی با اینکه ظاهراً اختلاف دارند ولی از نظر آماری این اختلاف معنی‌دار نبود.

نتیجه‌گیری: فاصله اینداکشن تا زایمان با استفاده از اکسی‏توسین و کاتترفولی جهت ختم حاملگی در سه ماهه دوم، نسبت به اکسی‏توسین نه تنها کوتاه ‌ تر است ، بلکه میزان اکسی‏توسین مصرفی نیز در آن کمتر می‏باشد.