مقدمه: از جمله مهم‌ترین موارد بهره‌بری از حیوانات تراریخته در اهداف پزشکی، استفاده از این حیوانات برای پیوند اعضای بدنشان به انسان است که مباحثات اخلاقی و علمی بسیاری پیرامون آن شکل گرفته است. درباره مباحثات اخلاقی ، طیف انتقادات وارده آن چنان وسیع است که می‌توان آن‌ها را به دو دسته کلی تقسیم نمود. دسته اول که تحت نام انتقادات اخلاقی ذاتی طرح شده‌اند و دسته دیگری به نام انتقادات عرضی. در زمینه دسته دوم، انتقادات باز به دو گروه عمده تقسیم می‌شوند. دسته‌ای که با دید انسان‌محور، عوارض پیوند اعضای حیوانات به انسان را بررسی نموده‌اند و گروه دیگر که با دید جاندارمحور و با استدلال رفاه حیوانات این امر را مردود اعلام داشته‌اند.

  روش کار: در مقاله پیش رو، نویسنده درصدد است تا با استفاده از کتب و دستورالعمل‌هایی منتشر شده درباره حیوانات ترنسژنیک و با روشی تحلیلی توصیفی، مناقشات اخلاقی طرح شده را بیان نماید تا مسجل بشود که آیا انجام عمل پیوند اعضای حیوانات به انسان با توجه به انتقادات اخلاقی و ابهامات علمی از نظر اخلاقی پذیرفته شده است یا خیر.

  نتیجه‌گیری: در حال حاضر مطالعات حاکی از آن است که با وجود طرح اصل احتیاط که سبقه اخلاقی و حقوقی دارد، در این مرحله به دلیل وجود ابهامات و عدم قطعیت‌های علمی مقبول، انجام پیوند اعضای حیوانات به انسان دربردارنده خطراتی برای انسان و حیوانات می‌باشد و به دلیل آثار سوء، انجام آن هم نسبت به انسان و هم حیوان غیراخلاقی انگاشته شده است.