مقدمه: از مهم‌ترین وظایف پزشک خانواده، ارایه مراقبت‌های اولیه بهداشتی است که در برنامه پزشک خانواده به جمعیت تحت پوشش به شکل فعال ارایه می‌شود. این مطالعه به منظور تعیین سطح کیفیت اجرای طرح ملی پزشک خانواده در شهرستان شاهرود در سال 1389 انجام شد.

  روش کـار: این پژوهش، یک مطالعه کاربردی است که به روش مقطعی انجام شد. در این مطالعه، کلیه مراکز بهداشتی درمانی (19مرکز) که طرح پزشک خانواده در آنها اجرا شده است به روش سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند و برای آنان چک‌لیست و پرسشنامه 164 سؤالی تکمیل شد. جهت تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS16 استفاده شد و نتایج به صورت جداول توزیع فراوانی به نمایش درآمد.

  یافته‌ها: 3/39% پزشکان خانواده مرد و 7/60% زن بودند. 6/53% (13نفر) متأهل بودند. میانگین سابقه خدمت به عنوان پزشک خانواده 91/18±05/22 ماه بود. در2/84% مراکز هیأت امنا تشکیل شده بود. 4/47% از پزشکان خانواده مشخصات بیماران ارجاع شده و نتایج پیگیری آنان را به طور کامل ثبت نموده بودند. تفاوت معناداری بین کیفیت ثبت داده‌ها با سن، جنس، وضعیت تأهل، سابقه خدمت در طرح پزشک خانواده و کل سابقه کار مشاهده نگردید. بین امکانات رفاهی مراکز و فاصله آنها تا مرکز شهرستان تفاوت معناداری مشاهده گردید.

  نتیجه‌گیری: بسیاری از مؤلفه‌های پزشک خانواده از جمله ملزومات و تجهیزات اداری و پزشکی، ارجاع بیماران و پیگیری آنها، تکمیل پرونده سلامت جمعیت تحت پوشش و جامعه، تشکیل هیأت امنا، ارایه پس خوراند ارجاع از سطح دو و صدور گواهی فوت کمتر از حد انتظار بوده است. بازنگری در برنامه پزشک خانواده و رفع موارد فوق کمک شایانی به اجرای بهتر طرح خواهد نمود.