مقدمه: جهانی شدن، موضوع روز ادبیات سیاسی، تجاری و فرهنگی جهان شده است و بازار سلامت از این امر مستثنی نیست. در این بازار، دارو و نقش آن در توسعه، بیش از گذشته مورد توجه قرار می‌گیرد و به جهت جنبه استراتژیک، چه از لحاظ سلامتی و چه از لحاظ امنیت ملی همواره مورد توجه سیاست‌گذاران بوده است.

  روش کـار: این پژوهش توصیفی جهت بررسی تأثیر الحاق ایران به سازمان تجارت جهانی بر صنعت دارویی کشور، چهار فرضیه با متغیرهای مرتبط با آن را مورد بررسی قرار می‌دهد. بدین منظور کل افراد (50 نفر) صاحب‌نظر، مدیران و کارشناسان بازرگانی و مسؤولین شرکت‌های دارویی شهر تهران (که در حدود 80% از تولید و فروش دارو را در سال 1387 عهده‌دار بودند) انتخاب شدند. جمع‌آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه و از طریق طیف لیکرت اندازه‌گیری شد. برای سنجش اعتبار پرسشنامه از آلفای کرونباخ استفاده شد. جهت آزمون فرضیه از آزمون t تک نمونه استفاده گردید.

  یافته‌ها: براساس نتایج به دست آمده، میانگین تأثیر عضویت در سازمان تجارت جهانی بر صادرات دارویی ایران در هفت متغیر مورد بررسی قبل و بعد از پیوستن به سازمان تجارت جهانی به ترتیب 24/30 و 28/48 با انحراف معیار 64/7 و 35/5 می‌باشد. این تأثیر در مورد واردات دارویی با 12 متغیر مورد بررسی 4/20 و 96/22 با انحراف معیار 1/3 و 81/3 و در مورد تأثیر بر کیفیت داروی ایران با سه متغیر مورد بررسی، میانگین امتیازات 76/7 و 68/12 با انحراف معیار 34/2 و 07/2 به دست آمد. در نهایت نتایج تأثیر عضویت در سازمان تجارت جهانی بر بقای صنعت دارویی ایران با 13 متغیر مورد بررسی با میانگین امتیازات 96/3 و 16/50 و انحراف معیار 5/8 و 46/6 به ترتیب قبل و بعد از پیوستن به سازمان تجارت جهانی حاصل گردید.

  نتیجه‌گیری: عضویت در سازمان تجارت جهانی بر صادرات، واردات، کیفیت و بقای صنعت دارویی کشور تأثیر مثبت دارد. این چهار فرضیه با 95% اطمینان تأیید گردید. ولی باید توجه داشت که الحاق به سازمان تجارت جهانی مستلزم یکسری بسترسازی و مدیریت بهینه قبل از ورود به بازار جهانی در دو حوزه درون بنگاهی و برون بنگاهی می‌باشد.