مقدمه: هپاتیت ب یکی از شایعترین عفونت ‌ های ویروسی در سراسر دنیا است. در ایران شیوع هپاتیت ب ، 5-07/1% ذکر شده است. برای داشتن یک استراتژی مؤثر جهت پیشگیری از ابتلا به هپاتیت ب ، دانستن راه ‌ های شایع انتقال در هر کشوری ضروری است. در این مطالعه با مقایسه مبتلایان به هپاتیت ب که در هنگام اهدا ی خ ون مشخص شده‌اند با اهدا کنندگان سالم، به بررسی عوامل خطر ابتلا به هپاتیت ب پرداخته شده است.

  روش ‌ کار: در این مطالعه 39598 اهداکننده خون در سازمان انتقال خون قزوین از نظر ابتلا به هپاتیت ویروسی ب مورد بررسی قرار گرفتند. در مورد 186 نفر از مبتلایان به هپاتیت ب و 186 نفر اهدا کننده سالم که به طور تصادفی انتخاب شدند، عوامل خطر بررسی شد. ابتلا به هپاتیت ب بر اساس نتیجه تست وجود HBsAg به روش ELISA مشخص می ‌ شد.

  نتایج: شیوع هپاتیت ب، 08/1% بود. آنالیز رگرسیونی نشان داد که تنها طول مدت ازدواج ] ( 07/1-01/1)04/1 = OR و 01/0 = [P ، تماس با فرد مبتلا به یرقان ] ( 93/104-32/5)62/23 = OR و 0001/0 [P< ، تماس جنسی به جز همسر
] ( 77/85-28/1)46/10 = OR و 03/0 = [P ، عفونت تناسلی ] ( 13/14-04/2)37/5 = OR و 0007/0 [P= و شغل ‌ های پرخطر
] ( 1/4-2/1)2/2 = OR و 01/0 = [P متغیرهایی مستقل برای پیش‌بینی ابتلا به هپاتیت ب در این افراد است.

  نتیجه‌گیری: در این منطقه شیوع هپاتیت، مانند بعضی نقاط دیگر ایران، در حداقل خود قرار دارد. شیوع هپاتیت ب در ایران نسبت به دهه‌های قبل در حال کاهش است. انتقال افقی هپاتیت ب در این نقطه از ایران از اهمیت بیشتری برخوردار است. برنامه غربالگری، آموزش و واکسیناسیون، بخصوص در گروه ‌ های پرخطر از نظر این مطالعه، جهت جلوگیری از ابتلای موارد جدید کاملا ضروری است.