مقدمه: هدف این پژوهش بررسی وضعیت سلامت روانی کارکنان شرکت پالایش نفت اصفهان بوده است.

  روش کار: جامعه آماری کلیه کارکنان رسمی در سال 1387 بود. تعداد کارکنان 1191 نفر بود که از میان آنان با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی- طبقه‌ای، تعداد 212 نفر به عنوان نمونه برگزیده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه سلامت عمومی ( GHQ-28 ) بود. برای تعیین کارکنان مشکل‌دار و بدون مشکل از نقطه برش 21 استفاده شد.

  یافته‌ها: بر اساس آزمون GHQ-28 حدود 20% کارکنان مشکوک به اختلالات روانی بودند. بین وضعیت سلامت عمومی با وضعیت ‌کار تنها در حیطه اختلال عملکرد اجتماعی رابطه معنی‌داری وجود داشت. بین وضعیت سلامت عمومی با سن نیز تنها در حیطه افسردگی رابطه معنی‌دار وجود داشت. وضعیت سلامت عمومی کارکنان با پست مدیریتی، سطح تحصیلات، سابقه کار و نوع شغل ارتباط معنی‌داری را نشان نداد.

  نتیجه‌گیری: وضعیت‌کاری پیشگویی کننده خوبی از خطر ابتلا به اختلالات روانی کارکنان است. لذا توجه به وضعیت ‌کاری کارکنان در پیشگیری از اختلالات روانی اهمیت زیادی دارد.