مقدمه: وجود سیستم‌های اطلاعاتی یکی از شاخص‌های توسعه بهداشتی درمانی است. مدیران پرستاری برای برآورده شدن نیازهای اطلاعاتی بالینی، مدیریتی و قانونی، توسعه پرونده‌های کامپیوتری را مورد توجه قرار داده‌اند. در حال حاضر، سیستم‌های کامپیوتری مختلفی در کشور وجود دارند که به ثبت اطلاعات مربوط به پرستاری شامل مدیریت تخت‌های بخش، انتقال و جابجایی بیماران، ثبت درخواست‌ها و نتایج پاراکلینیکی، درخواست‌های دارویی، تعداد ویزیت پزشکان و در برخی از سیستم‌ها، ثبت علایم حیاتی، گزارش پرستاری، کاردکس پرستاری، شیفت کاری پرستاران و مدیریت بخش بالینی می‌پردازند. این مطالعه جهت بررسی وضعیت سیستم‌های اطلاعات پرستاری در ایران انجام گرفته است.

  روش کـار: این مطالعه کاربردی به صورت مقطعی در سال 1389 انجام شد. جامعه پژوهش شامل 9 شرکت کامپیــوتری بود که از شرکت‌های اصلی ارایه‌کننده سیستــم اطلاعـات بیمارستانی دارای قسمت پرستاری بودند. پس از بررسی متون و منابع، با تهیه چک‌لیستی پایا و روا، نیازهای سیستم‌های اطلاعات پرستاری توسط صاحب‌نظران اولویت‌بندی شدند. در نهایت اولویت‌های تعیین شده با وضعیت موجود در ایران مقایسه شد.

  یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که در حالت کلی سیستم‌های اطلاعات پرستاری مورد مطالعه به میزان 7/35% (فاصله اطمینان 95%: 99/29 -41/41) نیازها را برآورده می‌کنند. هیچ کدام از سیستم‌های مورد مطالعه نیازهای مربوط به سیستم‌های طبقه‌بندی را برآورده نکردند و نیازهای مربوط به گزارشات مالی به میزان 2/85% (فاصله اطمینان 95%: 73/73 -67/96) برآورده شدند.

  نتیجه‌گیری: سیستم‌های اطلاعات پرستاری در ایران وضعیت خوبی ندارند. بکارگیری سیستم کددهی داده‌های پرستاری، توجه به ثبت داده‌ها در کنار بالین، و مشارکت پرستاران در مراحل پیاده‌سازی سیستم اطلاعات پرستاری به عنوان پیشنهادات کلی توصیه می‌گردد.