مقدمه: شهر تهران یکی ازآلوده‌ترین شهرهای جهان محسوب می‌شود که عواقب آن به صورت بیماری‌ها و امراض
قلبی- عروقی، تنفسی و سکته مغزی متوجه ساکنان این شهر می‌شود. در این مطالعه داده‌های مربوط به مرگ و میر و آلودگی هوا طی دوره آماری 2005 -2002 مورد استفاده قرار گرفته است. هدف این تحقیق تجزیه و تحلیل ارتباط بین آلودگی هوا و مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی- عروقی، تنفسی و سکته مغزی در شهر تهران می‌باشد.
روش کـار: پهنه‌بندی آلودگی هوا و مرگ و میر ناشی از بیماری‌های مذکور انجام شد و از روش‌های آماری همبستگی و رگرسیون جهت تجزیه و تحلیل ارتباط آلودگی هوا با مرگ و میر استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که ارتباط معنا‌داری بین مرگ و میر ناشی از بیماری‌های مورد مطالعه با آلودگی هوا وجود دارد. افراد بالای 65 سال حساسیت بیشتری به آلودگی هوا دارند. همبستگی بیماری قلبی- عروقی، تنفسی، کل مرگ و میر و سکته مغزی با آلودگی مناطق 22 گانه تهران به ترتیب 73/0، 70/0 و 69/0 و 67/0 می‌باشد که در سطح اطمینان 01/0 معنا‌دار می‌باشد. مناطق مرکزی تهران بیشترین آلودگی و مرگ و میر را دارند.
نتیجه‌گیری: بیشترین ارتباط بین آلودگی و مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی- عروقی، تنفسی و سکته مغزی به ترتیب مربوط به ماه اکتبر، ژانویه و نوامبر است. به طور کلی بیشترین همبستگی بین آلودگی هوا در ماه‌های مختلف سال در ارتباط با مرگ و میر مربوط به فصل پاییز (اکتبر و نوامبر) می‌باشد.