مقدمه: پوسیدگی دندان در کودکی از دو نظر اهمیت دارد: یکی آن که دوران کودکی، بهترین سال های شکل گیری عادات درست بهداشتی است و دیگری پوسیدگی دندان های شیری با پوسیدگی دندان های دا ی می در سال های مدرسه ارتباط نزدیکی دارد. یکی از اهداف سازمان جهانی بهداشت نیز آن است که تا سال 2010 دندان های90 درصد کودکان 5 ساله باید فاقد پوسیدگی باشند.

روش کار: در راستای این اهداف بر آن شدیم میزان فراوانی کودکان عاری از پوسیدگی (dmf=0 ) پیش دبستانی شهر همدان (با حجم 240 نفر و به روش تصادفی دو مرحله‌‌ای) و عوامل اقتصادی – اجتماعی، بهداشتی و تغذیه‎ای مؤثر بر آن را در یک مطالعه توصیفی – تحلیلی مورد ارزیابی قرار دهیم. برای تعیین پوسیدگی از روش لمسی – بصری (سوند و آینه) استفاده شد و سایر اطلاعات توسط پرسش نامه جمع‌آوری و با استفاده از جداول توافقی و آزمون مجذور کای پیرسون و آزمون دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

یافته‌ها: نتایج حاصله از مطالعه نشان داد که 7/14 درصد از کودکان مورد مطالعه عاری از پوسیدگی بودند و عواملی از قبیل رفتارهای بهداشتی، میزان مصرف تنقلات و شیرینی و مدت زمان مصرف شیر مادر توسط کودک بر روی میزان شاخص عاری از پوسیدگی ت أ ثیر قابل توجهی خواهند داشت (015/0 = p ، 279/0 = p و 15/0 = p ).

نتیجه‌گیری: نتایج حاصله از این مطالعه نشان داد که شاخص موردنظر (7/14 ٪ ) با استاندارد سازمان جهانی بهداشت فاصله زیادی دارد. بنابراین مدی ر ان کلان سلامت در بخش دندان پزشکی در کشور بای ستی راهکار مناسب برای رسیدن به حداقل‌های مناسب را برنامه‌ریزی و در دستور اجرا قرار دهند .