اصلاح نظام سلامت برای تداوم پاسخ گو بودن این نظام در برابر نیازهای جامعه، ضرورت تام دارد. در ایران، فعالیت‌های اصلاح نظام سلامت از حدود شش سال پیش به اجرا گذارده شده است. در این مقاله از گفته های صاحب نظران و تجربه های جهانی برای اشاره به اصول و هدف های اصلاح نظام سلامت استفاده شده و در هر مورد وضعیت اصلاح نظام سلامت در جمهوری اسلامی ایران با آنها سنجیده شده است تا شناخت حوزه های قوت و ضعف و تعیین مسیر آینده آسان تر باشد. اصلاح نظام سلامت در جمهوری اسلامی ایران با یافتن پاسخ برخی پرسش های اساسی درباره نظام سلامت، اجرای پاره ای تحقیق های مهم و چاپ و نشر برخی کتاب ها و نشریات مورد نیاز و مهم تر از همه با پدید آوردن زبانی مشترک در میان سیاست گذاران، قانون گذاران، مدیران و کارشناسان همراه بوده است. با وجود این، جریان اصلاح نظام سلامت در ایران فرصت آن نیافت تا اندیشه های حاصل از بررسی ها و مطالعات را در عمل و در استان های پایلوت بیازماید؛ هرگز از حمایت سیاسی لازم و کافی برخوردار نشد و از نظر منابع مالی به ه طور کامل عمده بر کمک های مالی و فنی سازمان جهانی بهداشت و سهمی کوچک از وام دوم بانک جهانی تکیه داشت. در پایان مقاله پیشنهاد شده است در آینده اصلاح نظام سلامت، پژوهشی کاربردی تلقی شود، منابع مالی داخلی یا کمک های خارجی در اختیار آن قرار گیرد و الگوهایی که طراحی شده است در عرصه‌های پایلوت به اجرا درآید.