مقدمه: سالمندی فرآیند تغییرات خود به خود و سریعی است که با گذر از دوران کودکی، نوجوانی، جوانی و سپس عبور از مرحله میان سالی منجر به تکامل و بلوغ می‌گردد. همه تغییراتی که با سالمندی ایجاد می‌شود مخرب و آسیب‌رسان نیستند و برخی مانند افزایش تجربه و دوراندیشی از نکات مثبت سالمندی می‌باشند. در مطالعه سلامت و جمعیت سال 1379، جمعیت 60 سال و بالاتر ایران 8/7% بوده و برآورد می‌شود که در سال 1400 بیش از 10% از جمعیت کشور بالای سن 60 سال باشند . هدف از انجام این پژوهش بررسی وضعیت سلامت کارگران سالمند شاغل در حوزه خدمات شهری و فضای سبز شهرداری تهران بود.

 روش کار: در این مطالعه مقطعی، پرونده‌های بهداشتی که با هدف تعیین سطح سلامت و تناسب افراد با کار محوله توسط مرکز بهداشت کار شهرداری تهران برای این کارگران تکمیل شده بود؛ از سال 1381 لغایت 1384 بررسی و داده های پرونده‌ها تجزیه و تحلیل گردید. در مجموع پرونده‌های 31272 نفر در این مطالعه 4 ساله مورد بررسی قرار گرفت. با تعریف سالمندی بر مبنای سن 60 سال و بالاتر، در مجموع 6532 سالمند در میان این کارگران وجود داشت. کلیه آنالیزها در این گروه سنی و در مقایسه با گروه سنی زیر 60 سال صورت گرفت.

 یافته‌ها: میانگین سنی افراد، 2/67 سال با انحراف معیار 3/5 بود. 7/26% آنها سیگار می‌کشیدند. شایع‌ترین شکایت از عوامل زیان‌آور محیط کار عبارت بود از گرما و سرمای آزار دهنده (8/83%)، گرد و غبار موجود در محیط کار (5/69%)، آلودگی میکروبی (5/50%)، بوی بد و آزاردهنده(44%) و خطر حادثه و تصادف (34%). شایع‌ترین علایم فیزیکی گزارش شده عبارت بودند از: افزایش فشارخون (3/30%)، اختلالات بینایی (8/27%)، اختلالات شنوایی (8/16%)، ناراحتی قلبی (8/15%) و درد مفاصل و اندام‌ها(7/15%).

 نتیجه‌گیری: مقایسه الگوی مشکلات جسمی مشاهده شده در این گروه با آمارهای کشوری موجود در برخی موارد مانند افزایش فشار خون و اختلالات بینایی از الگوی مشابه و در سایر اختلالات از الگوی متفاوتی برخوردار بود. همچنین نسبت بالای بی‌سوادی در جمعیت سالمند مورد بررسی در این مطالعه ایجاب می‌کند که در مرحله نخست به منظور فراهم نمودن تسهیلاتی برای سوادآموزی این گروه سنی اقدامات شایسته‌ای صورت پذیرد و در این حین از روش‌های آموزش چهره به چهره جهت ارتقای وضعیت سلامت و بهداشت آنان بهره‌برداری شود.