مقدمه: تدوین برنامه‌ای جامع برای تحقیقات علوم دارویی به منظور استفاده بهینه از بودجه‌های پژوهشی و جلوگیری از اتلاف سرمایه‌های ملی یکی از رسالت‌های عمده سیستم تحقیقات سلامت یک کشور می‌باشد. هدف از تحقیق دستیابی به نظرات دانشجویان و دستیاران دانشکده داروسازی تهران در زمینه: لزوم تحقیقات علوم دارویی در ایران و اولویت نوع تحقیقات، موانع و مشکلات پیرامون تحقیقات علوم دارویی در کشور، نقاط قوت و فرصت در تحقیقات مذکور و نقش تحقیقات در کیفیت و آینده شغلی دانشجویان داروسازی جهت بازخورد نظرات آنان در تدوین برنامه راهبردی تحقیقات علوم دارویی در کشور بود.

روش کار: این پژوهش یک مطالعه کیفی است که به روش بحث گروهی متمرکز در سال 1382، به مدت 4 ماه و و بر روی 2 گروه 6 تا 10 نفری از دانشجویان داروسازی و دو گروه 6 تا 10 نفری از دستیاران داروسازی در مرکز ملی تحقیقات علوم پزشکی کشور انجام گرفت.

یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که تقریباًَ همه افراد شرکت‌کننده در این مطالعه بر لزوم تحقیقات در زمینه علوم دارویی تأکید دارند و اولویت را با تحقیقات کاربردی متناسب با نیاز کشور می‌دانند. قوانین غیرقابل انعطاف برای تخصیص بودجه‌های تحقیقاتی، توزیع نامتناسب منابع و عدم تخصیص منابع در زمان‌های مقتضی، ضعف و ناکارآمدی مدیریت و برنامه‌ریزی تحقیقات، فقدان فرهنگ و اخلاق پژوهش، کمبود متخصصین کارا، ضعف در همکاری بین بخشی و انجام کار گروهی و ارتباط میان دانشگاه و صنعت، نبود نظام ثبت تحقیقات ، ضعف انگیزش، عدم همکاری‌های بین‌بخشی، ضعف نظام ارزشیابی تحقیقات و محققین علوم دارویی به عنوان موانع و مشکلات عمده موجود بر سر راه تحقیقات علوم دارویی بیان شد. نقاط قوت و فرصت تحقیقات این حیطه، جوان بودن جمعیت کشور، منحصر بفرد بودن آن، پیشینه علمی کشور، منابع مالی و انسانی و پتانسیل خوب صنایع مطرح شد. در خصوص نقش تحقیقات در کیفیت تحصیلی و آینده شغلی دانشجویان داروسازی، انجام تحقیقات جهت دستیابی به فرصت برای رفتن به خارج از کشور عنوان شد.

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه، لزوم تدوین و اجرای برنامه راهبردی تحقیقات علوم دارویی در کشور را تأیید نموده و در تدوین این برنامه مورد استفاده قرار خواهد گرفت.