مقدمه: به دلیل ماهیت خدمات بهداشتی و درمانی، تصمیمات منجر به تغییر در فرآیندهای بیمارستان‌ها دارای حساسیت بیشتری هستند. به همین دلیل برای مدیریت صحیح تغییر در بیمارستان، نیازمند توجه بیشتری هستیم. مطالعه حاضر با هدف ارائه چارچوبی در راستای حمایت‌طلبی اولیه در مدیریت تغییر در بیمارستان‌ها باهدف بهبود بهره‌وری انجام شد.
روش کار: این مطالعه کاربردی به روش کیفی و تکنیک گروه اسمی با انتخاب هدفمند 22 نفر شامل 68 درصد زن و 32 درصد مرد، دارای میانگین سابقه 8 سال در زمینه رهبری یا مشارکت در فرآیند تغییر موفق در بیمارستان‌ها یا تحقیقات مرتبط در دانشگاه علوم پزشکی مشهد طی هشت جلسه اصلی و 10 جلسه محدودتر انجام شد. مدیریت جلسات با تکنیک گروه اسمی پوتر در پنج مرحله تبیین موضوع، ایده‌پردازی، ‌اشتراک‌گذاری ایده‌ها، بحث و رأی‌گیری انجام شد.
یافته‌ها: چهار راهکار اصلی شامل بررسی فرهنگ پذیرش تغییر در بیمارستان در قالب شش اقدام اختصاصی (بررسی ویژگی‌ها، تاریخچه، فرهنگ تغییر، افتخارات و اقدامات مهم مرتبط در بیمارستان، شناخت کانون‌های تصمیم‌گیری و بررسی وضعیت اینرسی سکون در نهادهای بالادستی)، تحلیل ذی‌نفعان شامل (شناسایی ذی‌نفعان، تعیین منشأ و میزان قدرت و علاقه، ترسیم ماتریس مربوطه و شناسایی ذی‌نفعان کلیدی)، بررسی سطح پذیرش ذی‌نفعان کلیدی شامل (سطوح بی‌اعتقادی، اعتقاد، اعتماد و اطمینان)، درگیرسازی ذی‌نفعان کلیدی با رویکرد مشارکتی شامل (استفاده از دیالوگ، گفتگوی عمیق و شراکت‌های کاری) مورد توافق واقع شد.
نتیجه‌گیری: مدیریت مؤثر تغییر در بیمارستان نیازمند توجه کافی به حمایت طلبی از ذی‌نفعان اصلی است. در مطالعه حاضر برای موفقیت فرآیند حمایت‌طلبی اولیه به لزوم شناخت ذی‌نفعان کلیدی و توجه به سطح پذیرش ایشان و جلب مشارکت آنها توسط استراتژی‌های مشارکتی مناسب در قالب فرهنگ‌ سازمانی اشاره شد.