مقدمه: با توجه به اهمیت فراوان اطلاعات پزشکی در بهبود کیفیت درمان، آموزش و تحقیق پزشکی در سطوح ملی و بینالمللی، بهکارگیری سیستم اطلاعات بیمارستانی مؤثر است.
روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع ارزیابی است که در سال 1400 انجام شد. معیارهای اصلی سیستمهای اطلاعات بیمارستانی از مقـالات مختلف استخراج شد. سپس معتبرترین آنها بر اساس نظر 15 خبره با استفاده از تکنیک دلفی مشخص شد و به عنوان معیار در یک فهرست وارسی قرار گرفت.
یافتهها: این مطالعه مهمترین ویژگیها و سرویسهای سیستمهای اطلاعات بیمارستانی را به عنوان معیار مشخص کرده و سیستمهای اطلاعات بیمارستانی موجود در دانشگاههای علوم پزشکی ایران، تهران و شهید بهشتی را با این معیارها مقایسه کرده است. نتایج حاصله حاکی از آن است که شرکتهای تولیدکننده HIS، با توجه به مقیاس ویژگیها، امتیاز 12.5 تا 37.5 درصد و با توجه به مقیاس سرویسها، امتیاز 14.0 تا 23.0 درصد را کسب کردهاند و امتیاز کل سیستمهای اطلاعات بیمارستانی این شرکتها باتوجه به مقیاس برآیند ویژگیها و سرویسها، 12.5 تا 37.5 درصد بود. بنابراین موارد مذکور نشان میدهد که امتیاز قابلقبول بودن سیستمهای اطلاعات بیمارستانی تحت مطالعه از سطح متوسط پایینتر بوده، به این معنا که فاقد ویژگیهای بایسته بودهاند.
نتیجهگیری: استانداردنامه وزارت بهداشت که بهعنوان سندی برای ایجاد HIS مورد استفاده قرار میگیرد، دارای اشکال بوده و مطابق با معیارها نیست.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |