مقدمه: افزایش دانش باروری می تواند به کاهش بارداری های ناخواسته، سقط عمدی جنین و در نهایت ارتقای سلامت مادران بینجامد. هدف این مطالعه بررسی دانش باروری و تعیین کننده های آن در بین زنان متأهل واقع در سنین فرزندآوری بود.
روش­ کار: این مطالعه کمی با روش پیمایش انجام شد. برای این منظور تعداد 400 نفر از زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر زرین شهر در استان اصفهان در سال 1401 پیمایش شدند. داده ها با ابزار پرسشنامه گردآوری شد. پرسشنامه شامل دو بخش و در مجموع 19 سؤال بود.
یافته­ ها: میانگین سنی زنان برابر با 34/07 سال بود. 44/5 درصد از زنان دارای تحصیلات دانشگاهی بودند. اکثریت زنان متولد شهر (79/3 درصد)، و غیرشاغل (72/0 درصد) بودند. اکثریت نمونه خود را متعلق به طبقه متوسط (42/5 درصد) می­دانستند. میانگین نمره دانش باروری زنان برابر با 37/9 (18/3SD=) بود. افزایش تعداد سال ­های تحصیل زوجین با افزایش دانش باروری به­ طور معنی ­داری (<0/01P) همبسته بود. دانش باروری در بین زنان شاغل به ­طور معنی­داری (0.05P<) بیشتر از زنان غیرشاغل بود. تحلیل رگرسیونی نشان داد که افزایش تحصیلات زنان، افزایش معنی ­دار ( 0.000p-value= ، 2/06B=) دانش باروری را در پی خواهد داشت.
نتیجه ­گیری: افزایش دانش باروری زنان به معنای ارتقاء سطح سلامت مادران است. افزایش سطح سواد زنان، به ­خصوص زنان با تحصیلات پایین­ تر، در برنامه­ های ذی­ربط مورد توجه قرار گیرد. همچنین آموزش دانش باروری به زنانی که در آستانه سن فرزندآوری قرار دارند باید در سیاست ­های جمعیتی لحاظ شود.