دوره 23، شماره 3 - ( پاییز 1399 )
جلد 23 شماره 3 صفحات 319-306 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ashoorkhani M, Mirzania M, Maleki M, Taghdisi M H, Shakibazadeh E. Lessons Learned from the Establishment of a Public Response Telephone System in the Covid-19 Epidemic Crisis in Iran: 2020. Hakim 2020; 23 (3) :306-319
URL: http://hakim.tums.ac.ir/article-1-2084-fa.html
URL: http://hakim.tums.ac.ir/article-1-2084-fa.html
آشورخانی مهناز، میرزانیا مرجان، ملکی مصطفی، تقدیسی محمدحسین، شکیبازاده الهام. درس‌آموخته‌های حاصل از استقرار سامانه تلفنی پاسخگوی مردمی در بحران همه‌گیری کووید- 19 در ایران: 1399. تحقیقات نظام سلامت حکیم. 1399; 23 (3) :306-319
درس‌آموخته‌های حاصل از استقرار سامانه تلفنی پاسخگوی مردمی در بحران همه‌گیری کووید- 19 در ایران: 1399
مهناز آشورخانی1 
، مرجان میرزانیا2 ، مصطفی ملکی3 ، محمدحسین تقدیسی4 ، الهام شکیبازاده* 5
، مرجان میرزانیا2 ، مصطفی ملکی3 ، محمدحسین تقدیسی4 ، الهام شکیبازاده* 5
1- استادیار آموزش و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران.
2- دانشجوی دکترای آموزش و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران.
3- دانشجوی دکترای آموزش و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران .
4- رئیس انجمن آموزش بهداشت و ارتقای سلامت.
5- دانشیار گروه آموزش و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران. ،Shakibazadeh@tums.ac.ir
2- دانشجوی دکترای آموزش و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران.
3- دانشجوی دکترای آموزش و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران .
4- رئیس انجمن آموزش بهداشت و ارتقای سلامت.
5- دانشیار گروه آموزش و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران. ،
چکیده: (719 مشاهده)
مقدمه: هدف این مطالعه، بررسی درس‌آموخته‌های حاصل از استقرار سامانه تلفنی 4030 از دیدگاه مدیران و مشاوران پاسخگو بود.
روش کار: در این مطالعه کیفی در قالب تحلیل محتوا به بررسی دیدگاه‌های مشاوران (21 نفر) و مدیران برنامه (5 نفر) پرداختیم. با استفاده از لیست مشخصات، مشاوران از استان‌های کشور انتخاب شدند. مصاحبه‌ها یک ماه بعد از راه‌اندازی سامانه 4030 و طی دو هفته به صورت تلفنی انجام شد و با کسب اجازه از مصاحبه‌شوندگان ضبط و بلافاصله پیاده شد. داده‌ها در نرم‌افزار OpenCode4.2 و در چارچوب CFIR تحلیل شد.
یافته‌ها: نظرات شرکت‌کنندگان در قالب 220 کد معنایی تعریف شد و در قالب 5 حیطه: 1) ویژگی‌های برنامه؛ 2) محیط درونی برنامه؛ 3) محیط بیرونی برنامه؛ 4) ویژگی‌های افراد درگیر در برنامه؛ و 5) روند اجرای برنامه طبقه‌بندی و توصیف شد.
نتیجه‌گیری: برنامه‌ریزی‌های اولیه، فرآیند جذب، ارزیابی و آموزش‌های اولیه و دوره‌ای اهمیت ویژه‌ای داشتند که به دلیل تعجیل در شروع به کا ر سامانه، به طور مناسبی انجام نشد. تعامل داخلی (بین افراد، مدیران و مسئولان سامانه) و تعاملات با سایر سازمان‌های هم‌هدف در زمان انجام مطالعه ضعیف بود. از دیدگاه مدیران اجرایی، مشارکت به معنای واقعی (مشارکت در تمامی سطوح برنامه‌ریزی، اجرا، ارزشیابی و تصمیم‌گیری) به درستی انجام نشد و همین امر مانع بزرگی بر سر راه بسیاری از فرآیندها و اقدامات مدیریتی و اجرایی سطوح میانی بود. به نظر می‌رسد لازم بود با شروع اعلام همه‌گیری در چین و احتمال شیوع در سایر کشورها، برنامه‌ریزی‌های اولیه، بسترسازی، منابع انسانی و سایر فرآیندها با دقت بیشتری انجام شود.
روش کار: در این مطالعه کیفی در قالب تحلیل محتوا به بررسی دیدگاه‌های مشاوران (21 نفر) و مدیران برنامه (5 نفر) پرداختیم. با استفاده از لیست مشخصات، مشاوران از استان‌های کشور انتخاب شدند. مصاحبه‌ها یک ماه بعد از راه‌اندازی سامانه 4030 و طی دو هفته به صورت تلفنی انجام شد و با کسب اجازه از مصاحبه‌شوندگان ضبط و بلافاصله پیاده شد. داده‌ها در نرم‌افزار OpenCode4.2 و در چارچوب CFIR تحلیل شد.
یافته‌ها: نظرات شرکت‌کنندگان در قالب 220 کد معنایی تعریف شد و در قالب 5 حیطه: 1) ویژگی‌های برنامه؛ 2) محیط درونی برنامه؛ 3) محیط بیرونی برنامه؛ 4) ویژگی‌های افراد درگیر در برنامه؛ و 5) روند اجرای برنامه طبقه‌بندی و توصیف شد.
نتیجه‌گیری: برنامه‌ریزی‌های اولیه، فرآیند جذب، ارزیابی و آموزش‌های اولیه و دوره‌ای اهمیت ویژه‌ای داشتند که به دلیل تعجیل در شروع به کا ر سامانه، به طور مناسبی انجام نشد. تعامل داخلی (بین افراد، مدیران و مسئولان سامانه) و تعاملات با سایر سازمان‌های هم‌هدف در زمان انجام مطالعه ضعیف بود. از دیدگاه مدیران اجرایی، مشارکت به معنای واقعی (مشارکت در تمامی سطوح برنامه‌ریزی، اجرا، ارزشیابی و تصمیم‌گیری) به درستی انجام نشد و همین امر مانع بزرگی بر سر راه بسیاری از فرآیندها و اقدامات مدیریتی و اجرایی سطوح میانی بود. به نظر می‌رسد لازم بود با شروع اعلام همه‌گیری در چین و احتمال شیوع در سایر کشورها، برنامه‌ریزی‌های اولیه، بسترسازی، منابع انسانی و سایر فرآیندها با دقت بیشتری انجام شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
