دوره 23، شماره 1 - ( بهار 1399 )
جلد 23 شماره 1 صفحات 143-130 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mehrara M, Farshchi M. Effect of Education Level on Urban Households’ Medical Treatment Spending Using Bayesian Model Averaging (BMA). Hakim 2020; 23 (1) :130-143
URL: http://hakim.tums.ac.ir/article-1-2016-fa.html
URL: http://hakim.tums.ac.ir/article-1-2016-fa.html
مهرآرا محسن، فرشچی مریم. بررسی اثر تحصیلات بر انواع هزینههای درمانی خانوارهای شهری، با استفاده از روش میانگین‌گیری مدل بیزینی (BMA). تحقیقات نظام سلامت حکیم. 1399; 23 (1) :130-143
محسن مهرآرا* 
1، مریم فرشچی2
1، مریم فرشچی2
1- دکتری اقتصاد و استاد دانشکده‌ی اقتصاد دانشگاه تهران، تهران، ایران. ، mmehrara@ut.ac.ir
2- دانشجوی دکترای اقتصاد، پردیس البرز دانشگاه تهران، تهران، ایران.
2- دانشجوی دکترای اقتصاد، پردیس البرز دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده: (790 مشاهده)
مقدمه: گروسمن در زمینه‌ی تقاضای بهداشت و سلامت چنین فرض می‌کند که اعضای خانوار با ترکیب دو نهاده‌ی مراقبت‌های پزشکی و زمان، به تولید کالای سلامتی می‌پردازند و تحصیلات نیز به‌عنوان یک متغیر محیطی، بازده سرمایه‌گذاری در سلامت را افزایش می‌دهد.
روش کار: در مطالعه‌ی حاضر، با استفاده از داده‌های دوره‌ی 1396-1393 مرکز آمار برای خانوارهای شهری و روش میانگین‌گیری مدل بیزینی (BMA)، اثر تحصیلات بر هزینههای دارو و محصولات پزشکی، سرپایی، دندان‌پزشکی و روان‌پزشکی مورد برآورد قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که اثر افزایش تحصیلات بر هزینههای سرپایی و دندان‌پزشکی به‌مراتب قوی‌تر از هزینههای دارویی است. در مورد هزینههای روان‌پزشکی، اثر مذکور تنها برای تحصیلات فوق‌لیسانس و دکتری با‌اهمیت بود. به‌علاوه در اغلب این موارد، تحصیلات همسر اهمیت بیش‌تری نسبت‌به تحصیلات سرپرست مرد داشت. متغیر طبقه‌ی درآمدی، هرچند بیش‌ترین اثر را به‌ترتیب بر هزینههای دندان‌پزشکی، سرپایی و دارویی داشت، اما اثر آن بر هزینههای روان‌پزشکی، به‌لحاظ احتمال شمول و اندازه‌ی ضریب، بسیار ناچیز بود. لذا، موقعیت بالای تحصیلی و اجتماعی، نقش با‌اهمیت‌تری نسبت‌به درآمد در رجوع بیماران به روان‌پزشکان داشت. بیمه‌ی خانوار، بر مخارج دندان‌پزشکی و روان‌پزشکی تاثیرگذار نبود، اما موجب کاهش هزینههای سرپایی و افزایش مخارج دارویی گردید. لذا، بیش‌ترین مخاطره‌ی اخلاقی بیمه‌ها مربوط به هزینههای دارویی بود.
نتیجه‌گیری: تحصیلات بالاتر منجر به افزایش مخارج مراقبت‌های سلامتی و درمانی می‌گردد. بنابراین، با بهبود شرایط تحصیلی برای خانوارهای کم‌درآمد و کم‌سواد، می‌توان به ارتقای سلامت جامعه کمک شایانی نمود تا خانوارها از سطح سلامت بالاتری برخوردار شوند.
روش کار: در مطالعه‌ی حاضر، با استفاده از داده‌های دوره‌ی 1396-1393 مرکز آمار برای خانوارهای شهری و روش میانگین‌گیری مدل بیزینی (BMA)، اثر تحصیلات بر هزینههای دارو و محصولات پزشکی، سرپایی، دندان‌پزشکی و روان‌پزشکی مورد برآورد قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که اثر افزایش تحصیلات بر هزینههای سرپایی و دندان‌پزشکی به‌مراتب قوی‌تر از هزینههای دارویی است. در مورد هزینههای روان‌پزشکی، اثر مذکور تنها برای تحصیلات فوق‌لیسانس و دکتری با‌اهمیت بود. به‌علاوه در اغلب این موارد، تحصیلات همسر اهمیت بیش‌تری نسبت‌به تحصیلات سرپرست مرد داشت. متغیر طبقه‌ی درآمدی، هرچند بیش‌ترین اثر را به‌ترتیب بر هزینههای دندان‌پزشکی، سرپایی و دارویی داشت، اما اثر آن بر هزینههای روان‌پزشکی، به‌لحاظ احتمال شمول و اندازه‌ی ضریب، بسیار ناچیز بود. لذا، موقعیت بالای تحصیلی و اجتماعی، نقش با‌اهمیت‌تری نسبت‌به درآمد در رجوع بیماران به روان‌پزشکان داشت. بیمه‌ی خانوار، بر مخارج دندان‌پزشکی و روان‌پزشکی تاثیرگذار نبود، اما موجب کاهش هزینههای سرپایی و افزایش مخارج دارویی گردید. لذا، بیش‌ترین مخاطره‌ی اخلاقی بیمه‌ها مربوط به هزینههای دارویی بود.
نتیجه‌گیری: تحصیلات بالاتر منجر به افزایش مخارج مراقبت‌های سلامتی و درمانی می‌گردد. بنابراین، با بهبود شرایط تحصیلی برای خانوارهای کم‌درآمد و کم‌سواد، می‌توان به ارتقای سلامت جامعه کمک شایانی نمود تا خانوارها از سطح سلامت بالاتری برخوردار شوند.
واژه‌های کلیدی: هزینههای سرپایی، هزینههای دارو، هزینههای دندان‌پزشکی، هزینههای روان‌پزشکی، تحصیلات، میانگین‌گیری مدل بیزینی (BMA)
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
