1- کارشناسی ارشد نظارت بر امور دارویی، دانشکدهی داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران، تهران، ایران
2- دکتری مدیریت و اقتصاد دارو، گروه مدیریت و اقتصاد دارو، دانشکدهی داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران، تهران، ایران. ، radmanesh_ramin@yahoo.com
3- دکتری مدیریت و اقتصاد دارو، مرکز تحقیقات مدیریت و اقتصاد دارو، پژوهشکدهی علوم دارویی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
چکیده: (852 مشاهده)
مقدمه: سیاست وزارت بهداشت در راستای صرفهجویی ارزی و حمایت از سلامت و صنعت داروسازی کشور، محدودیت و حتی ممنوعیت واردات داروهای مشابه تولید داخل است. برخی شرکتهای دارویی، پزشکان و بیماران، متقاضیان واردات دارو هستند و مقاومت سازمان غذا و دارو، موجب اعتراض آنها شدهاست. هدف از مطالعهی حاضر، بررسی کارایی و تاثیر سیاست اعمال محدودیت واردات بر صنایع دارویی ایران بود. تحقیق حاضر بر آن بود تا تاثیر محدودکردن واردات را بر فروش تولید دارویی داخل مشخص نماید. پژوهش در حیطهی مطالعات کاربردی و توصیفیـ پیمایشی بود.
روش کار: پژوهش حاضر در دو فاز کمی و کیفی انجام شد. در فاز کمی، میزان فروش داروهای وارداتی و تولید داخل، پیش و پس از محدودیت واردات، با استفاده از آمارنامهی دارویی سال 97-91 بررسی شد. در فاز کیفی، دیدگاههای شش نفر از کارشناسان و سیاستگذاران سازمان غذا و دارو و شش نفر از مدیران شرکتهای داروسازی از طریق مصاحبهی نیمهساختاریافته، مورد سنجش و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: بررسی تمامی دادههای کمی و کیفی و مطالعهی داروهای مشمول محدودیت در هر گروه درمانی نشان داد که اعمال این سیاست موجب افزایش فروش تولید داخل گردیده، اما در مورد فرآوردههایی چون داروی تالاسمی، بهدلیل حمایت انجمن بیماران خاص، افزایش فروشی مشاهده نشدهاست.
نتیجهگیری: افزایش بیشازپیش محدودیتهای واردات دارو و حتی ممنوعیت، نمیتواند بهلحاظ عملی سیاست مناسبی تلقی شده و تنها موجب نامتعادلتر شدن اقتصاد داخلی، ایجاد انحصار و گسترش قاچاق و فساد اقتصادی میشود.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/10/16 | پذیرش: 1399/1/1 | انتشار: 1399/1/1