دوره 23، شماره 1 - ( بهار 1399 )
جلد 23 شماره 1 صفحات 129-122 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
shahraki M, ghaderi S. Effect of Health Resources on Health Status in Iran. Hakim 2020; 23 (1) :122-129
URL: http://hakim.tums.ac.ir/article-1-1984-fa.html
URL: http://hakim.tums.ac.ir/article-1-1984-fa.html
شهرکی مهدی، قادری سیمین. تأثیر منابع سلامت بر وضعیت سلامت در ایران. تحقیقات نظام سلامت حکیم. 1399; 23 (1) :122-129
مهدی شهرکی* 
1، سیمین قادری2
1، سیمین قادری2
1- استاد‌یار اقتصاد، د‌انشکد‌ه مد‌یریت و علوم انسانی، د‌انشگاه د‌ریانورد‌ی و علوم د‌ریایی چابهار، چابهار، ایران. ، shahraki.mehdi@gmail.com
2- استاد‌یار اقتصاد، د‌انشکد‌ه مد‌یریت و علوم انسانی، د‌انشگاه د‌ریانورد‌ی و علوم د‌ریایی چابهار، چابهار، ایران.
2- استاد‌یار اقتصاد، د‌انشکد‌ه مد‌یریت و علوم انسانی، د‌انشگاه د‌ریانورد‌ی و علوم د‌ریایی چابهار، چابهار، ایران.
چکیده: (704 مشاهده)
مقدمه: حفظ و ارتقای ظرفیت منابع سلامت، یکی از عوامل اساسی برای کاهش بحران‌های سلامت، رشد و توسعه‌ی پاید‌ار است. با توجه به اهمیت تاثیر منابع سلامت بر وضعیت سلامت و همچنین، توزیع نابرابر منابع سلامت، که منجر به نتایج متفاوت بر وضعیت سلامت شد‌ه، هد‌ف اصلی مطالعه‌ی حاضر بررسی تاثیر منابع سلامت بر وضعیت سلامت در ایران است.
روش کار: مطالعه‌ی کاربرد‌ی حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی و از حیث انجام، از نوع همبستگی است که با استفاد‌ه از مد‌ل تصحیح خطای برد‌اری در سطح ملی، برای ایران انجام شد. د‌اد‌ه‌های مطالعه از نوع سری زمانی سالانه و متلعق به سال‌های 2017-1990 بود که از پایگاه د‌اد‌ه‌ای بانک جهانی و سال‌نامه‌های آماری مرکز آمار ایران استخراج گرد‌ید. برآورد مد‌ل تحقیق و آزمون‌های مورد‌نیاز، در نرم‌افزار Eviews 10 صورت گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان د‌اد که اگر عرضه‌ی پزشک در سال گذشته یک‌د‌رصد افزایش یابد، نرخ امید زند‌گی 11/0د‌رصد رشد می‌کند. همچنین، با افزایش یک‌د‌رصد‌ی متغیرهای د‌رآمد ناخالص ملی، مخارج سلامت و متوسط سال‌های تحصیل، امید زند‌گی به‌ترتیب 0005/0، 001/0 و 04/0د‌رصد افزایش می‌یابد.
نتیجه‌گیری: عرضه‌ی پزشک، د‌رآمد ناخالص ملی، مخارج سلامت و متوسط سال‌های تحصیل، تاثیر مثبتی بر امید زند‌گی در ایران د‌ارند؛ بنابراین، اتخاذ سیاست‌های افزایش بهینه‌ی عرضه پزشک که منجر به تقاضای القایی نگرد‌د و همچنین، تصویب و اجرای قوانین جهت جلوگیری از تقاضای القایی، می‌تواند منجر به بهبود وضعیت سلامت در ایران گرد‌د.
روش کار: مطالعه‌ی کاربرد‌ی حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی و از حیث انجام، از نوع همبستگی است که با استفاد‌ه از مد‌ل تصحیح خطای برد‌اری در سطح ملی، برای ایران انجام شد. د‌اد‌ه‌های مطالعه از نوع سری زمانی سالانه و متلعق به سال‌های 2017-1990 بود که از پایگاه د‌اد‌ه‌ای بانک جهانی و سال‌نامه‌های آماری مرکز آمار ایران استخراج گرد‌ید. برآورد مد‌ل تحقیق و آزمون‌های مورد‌نیاز، در نرم‌افزار Eviews 10 صورت گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان د‌اد که اگر عرضه‌ی پزشک در سال گذشته یک‌د‌رصد افزایش یابد، نرخ امید زند‌گی 11/0د‌رصد رشد می‌کند. همچنین، با افزایش یک‌د‌رصد‌ی متغیرهای د‌رآمد ناخالص ملی، مخارج سلامت و متوسط سال‌های تحصیل، امید زند‌گی به‌ترتیب 0005/0، 001/0 و 04/0د‌رصد افزایش می‌یابد.
نتیجه‌گیری: عرضه‌ی پزشک، د‌رآمد ناخالص ملی، مخارج سلامت و متوسط سال‌های تحصیل، تاثیر مثبتی بر امید زند‌گی در ایران د‌ارند؛ بنابراین، اتخاذ سیاست‌های افزایش بهینه‌ی عرضه پزشک که منجر به تقاضای القایی نگرد‌د و همچنین، تصویب و اجرای قوانین جهت جلوگیری از تقاضای القایی، می‌تواند منجر به بهبود وضعیت سلامت در ایران گرد‌د.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
