1- بخش جامعه شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه یزد
2- مرکز تحقیقات سیاسگذاری سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز ، lankaran@sums.ac.ir
چکیده: (1588 مشاهده)
مقدمه: بههمان نسبت که علوم انسانی توانسته پایگاه مناسبی در تبیین موضوعات سلامت باشد، پزشکی و موضوعات مرتبط با آن نیز محمل مهم توسعهی علوم انسانی مدرن بوده است. هدف پژوهش حاضر، کشف دلایل و چالشهای توسعهی علوم انسانی پزشکی در نظام سلامت در ایران است.
روش کار: در مطالعهی تحقیقی-اکتشافی حاضر از روش زاویهبندی در جمعآوری دادهها استفاده شد. مشاهدات مشارکتی، گفتگوهای 12 جلسه توسعهی علوم میانرشتهای در منطقهی 5 آموزش پزشکی جنوب کشور، دادههای تحقیق حاضر را تشکیل داد. براساس نظریههای بوردیو و فوکو، دادهها به روش تحلیل محتوای کیفی هدایتشده مورد تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد که میدان آموزش پزشکی، تحت سلطهی دانش و قدرت گفتمان زیستپزشکی قرار دارد. این گفتمان، مسلط، هژمونیک و غیریتساز است و ارتباطی با دیگر میدانهای دانش برقرار نمیکند. سلطهی گفتمانی، میدان جدای دانش پزشکی، اخلاق مقاومت و پراکندگی گفتمانی، مقولات استخراج شده در تحقیق حاضر بود. باوجود سلطهی گفتمان زیستپزشکی، گفتمانهای حاشیهای نیز نوعی مقاومت را دنبال میکردند و اخلاق مقاومت توانستهبود بخشی از اهداف خود را در کوتاهمدت تحقق بخشد.
نتیجهگیری: شکلگیری علوم انسانی پزشکی در میدان آموزش پزشکی، به مقاومت و تداوم اخلاق مقاومت در سایر گفتمانهای نوظهور بستگی دارد. توسعهی علوم انسانی پزشکی یکی از نیازهای آموزش پزشکی در ایران است که پیشنهاد میشود در سطوح سیاستی و فکری دنبال شود.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/4/11 | پذیرش: 1399/4/3 | انتشار: 1399/4/3