دریافت: 94/11/6   پذیرش: 95/2/14

چکیده

مقدمه: کیفیت زندگی در یائسگی می‌تواند تحت تأثیر عوامل فردی و اجتماعی مختلفی  قرار گیرد. این مطالعه با هدف تعیین عوامل مؤثر بر کیفیت زندگی زنان یائسه در سال 93-1392انجام گرفت.

روش کـار: پژوهش حاضر یک مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی مبتنی بر جامعه می‌باشد که بر روی 405 زن یائسه 40 تا 65 ساله در شهرستان‌های چالوس و نوشهر از مهر 1392 تا اردیبهشت 1393 انجام گرفت. نمونه‌گیری به صورت تصادفی چندمرحله‌ای بود. داده‌ها از طریق مصاحبه و با استفاده از پرسشنامه‌ی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی WHOQOL-BREF، پرسشنامه‌ی مقیاس درجه‌بندی یائسگیMRS  و یک پرسشنامه‌ی محقق‌ساخته جمع‌آوری و با نرم‌افزار آماری SPSS18 تجزیه و تحلیل شد.

یافته‌ها: میانگین امتیاز کلی کیفیت زندگی 18/7± 53/54 بود. بالاترین و پایین‌ترین امتیاز، به ترتیب مربوط به حیطه‌های سلامت جسمی و روانی بود. در زنان خانه‌دار نسبت به زنان شاغل امتیاز کلی کیفیت زندگی پایین‌تر بود (023/0=p). امتیاز کلی کیفیت زندگی در گروه دارای میزان درآمد ماهانه‌ی کمتر از کفایت، نسبت به گروه دارای درآمد ماهانه‌ی کافی، پایین‌تر بود (001/0>p). رگرسیون چندگانه‌ی خطی نشان داد میزان کفایت درآمد، نسبت دور کمر به باسن و امتیاز کلی شدت نشانه‌های یائسگی از عوامل پیشگویی کننده‌ی امتیاز کلی کیفیت زندگی در زنان یائسه بودند.

نتیجه‌گیری: عوامل فردی و اجتماعی، و نیز شدت نشانه‌های یائسگی بر کیفیت زندگی زنان یائسه مؤثرند و می‌بایست در اقدامات بهبود کیفیت زندگی زنان یائسه مدنظر قرار گیرند.