مقدمه: سلامت، موضوعی بین‌بخشی و متأثر از عوامل اجتماعی- اقتصادی می‌باشد. کارگروه‌های سلامت و امنیت غذایی، یک مرجع عالی در سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی و هماهنگی مداخلات بین‌بخشی سلامت در استان‌ها هستند. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی عملکرد این کارگروه‌ها در کشور انجام گرفت.

  روش کار: در این مطالعه توصیفی، نظرات نمایندگان معاونت‌های بهداشتی دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور، پیرامون ساختار و کارکرد کارگروه و همچنین محتوای جلسات آن (نیمه دوم 90 تا نیمه اول 91) بر اساس خوداظهاری ارزیابی گردید. برای این منظور، از پرسشنامه پژوهشگر-‌ساخت متشکل از سؤالات باز و بسته استفاده شد. داده‌های کمی وارد Excel شد و با استفاده از آماره‌های توصیفی و داده‌های کیفی از طریق تحلیل محتوایی ساده تحلیل گردید. ملاک قضاوت برای تحلیل، آیین‌نامه ابلاغی شورای برنامه‌ریزی و توسعه استان تعیین گردید.

  یافته‌ها: تواتر و نظم در جلسات، حضور و مشارکت اعضا، مدیریت جلسات، ارتباطات کارگروه و توجه به معیار عدالت و مؤلفه‌های اجتماعی سلامت در تصمیم‌گیری‌ها هنوز تا وضعیت مطلوب فاصله دارد و نیمی از دانشگاه‌ها از عملکرد پایینی برخوردار بودند. ارزیابی محتوایی نشان داد تنها بخش محدودی از موضوعات به مداخلات با رویکرد عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت پرداخته است.

  نتیجه‌گیری: کارگروه‌های سلامت و امنیت غذایی استان، ظرفیتی بالقوه برای تقویت همکاری بین‌بخشی با رویکرد عوامل اجتماعی تعیین‌کننده سلامت محسوب می‌شوند. لذا انتظار می‌رود که سیاست‌گذاران ملی و محلی، مداخلات مقتضی برای استانداردسازی عملکرد این کارگروه‌ها به ویژه با تأکید بر توانمندی اعضا و زبان مشترک، ایجاد سازوکار مناسب برای تصمیم‌گیری و اجرای مصوبات، و توجه به معیار عدالت و رویکرد عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت بکار گیرند.