BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://hakim.tums.ac.ir/article-1-1365-fa.html
دریافت: 5/3/93 پذیرش: 20/6/93
مقدمه: اختلالات قاعدگی طیف وسیعی از مشکلات نظیر بی‌نظمی قاعدگی، هیپر- و هیپو منوره، پلی‌منوره و الیگومنوره، دیسمنوره، آمنوره، منوراژی و سندرم پیش از قاعدگی را در بر می‌گیرد. هدف این مطالعه تعیین میزان شیوع انواع اختلالات قاعدگی و همچنین تعیین برخی عوامل تأثیرگذار بر بروز اختلالات قاعدگی در میان زنان ایرانی در سنین باروری بود.
روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی مبتنی بر جمعیت بود. افراد شرکت کننده در مطالعه، زنان 45 -18 ساله ایرانی بودند که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای طبقه‌بندی شده سهمیه‌ای از چهار استان منتخب کشور انتخاب شدند.
یافته‌ها: تعداد 941 زن واجد شرایط وارد مطالعه شدند. شایع‌ترین اختلالات قاعدگی در زنان ایرانی دیسمنوره (5/67%) و سندرم پیش از قاعدگی (9/54%) بود. عوامل زمینه‌ای نظیر سن پایین، ازدواج در سنین بالا، و همچنین تجرد با بروز دیسمنوره ارتباط معنادار داشت (001/0 p < ). شاخص توده بدنی بالاو بالا بودن میزان تحصیلات به ترتیب با احتمال وقوع الیگومنوره و سندرم پیش از قاعدگی رابطه معنادار نشان داد (001/0 p < ). وقوع سن منارک در سنین پایین‌تر نیز با احتمال وقوع منوراژی ارتباط معنادار داشت.
نتیجه‌گیری: تقریباً یک نفر از هر چهار زن ایرانی در سنین باروری حداقل از یکی از اختلالات قاعدگی رنج می‌برد. تغییر سبک زندگی زنان، تشویق آنان به ازدواج در سنین باروری و مشاوره و اطلاع‌رسانی کافی در زمینه اختلالات قاعدگی می‌تواند نقش مهمی در کاهش عوارض ثانوی و سوء این اختلالات داشته باشد.
دریافت: 1393/10/30 | پذیرش: 1393/10/30 | انتشار: 1393/10/30
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
