دریافت: 3/3/93 پذیرش: 20/6/93

مقدمه: الگوی مصدومیت‌های ترافیکی و مرگ و آسیب‌های ناشی از آن در مناطق مختلف جغرافیایی بسیار متفاوت می‌باشد. این مطالعه با هدف تعیین الگوی اپیدمیولوژیکی مصدومیت‌های ترافیکی در شهرستان کرمانشاه در سال 1389 انجام پذیرفت.

  روش کـار: در این مطالعه مقطعی، از اطلاعات پرونده‌های موجود در پزشکی قانونی، برای تعیین الگوی اپیدمیولوژیکی استفاده شد. اطلاعات با استفاده از چک‌لیستی شامل متغیرهای دموگرافیک و اطلاعات مربوط به مصدومیت‌ها جمع‌آوری شد. طبقه‌بندی افراد بر اساس علت مرگ با استفاده از کدهای دهمین طبقه‌بندی بیماری‏ها ( ICD-10 )، و گروه‌بندی آسیب‌ها بر حسب ماهیت ( Nature of injury ) مطابق با گروه‌بندی 23 تایی موجود در بار جهانی بیماری‏ها ( GBD 2010 ) صورت گرفت. کلیه اطلاعات به نرم‌افزار Stata وارد شدند و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

  یافته‌ها: میانگین سنی 3522 فرد وارد شده در این مطالعه 5/17±5/33 سال بود. 5/68% از افراد مرد بودند. بیشترین تعداد مرگ و آسیب مربوط به گروه سنی 29-15 سال بود. 5/70% تصادفات منجر به مرگ به صورت برون شهری اتفاق افتاده بود. 3/40% علت خارجی مرگ مربوط به خودروهای سواری بود. بین وضعیت متوفی در هنگام مرگ و محل تصادف ارتباط معناداری یافت شد به طوری که بیشترین مرگ برون‌شهری مربوط به سرنشینان و رانندگان و بیشترین مرگ درون‌شهری مربوط به عابرین پیاده بود (001/0 p< ). 7/20% آسیب بر حسب ماهیت، مربوط به آسیب‌های خفیف بود.

  نتیجه‌گیری: با توجه به بیشتر بودن تعداد تصادفات برون شهری، اقدامات پیشگیرانه و برنامه‌ریزی‌های مناسب در جهت افزایش ایمنی جاده‌ها و راه‌ها به خصوص راه‌های بین شهری و نظارت دقیق بر اجرای بستن اجباری کمربند و رعایت قوانین و سرعت‌های مجاز ضروری به نظر می‌رسد.