مقدمه: عوامل محیطی یکی از عوامل خطر مهم در سوانح ترافیکی می‌باشند. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین سوانح ترافیکی و عوامل محیطی در محورهای درون و برون‌شهری انجام شد.

  روش کـار: بر اساس داده‌های موجود، 861074 نفر با پیامد فوتی و غیر فوتی وارد مطالعه شدند. عوامل محیطی مورد بررسی عبارت بودند از: نقص جاده، وضعیت روشنایی، سطح جاده، وضعیت هوا، نوع منطقه و مکان هندسی که این اطلاعات از موارد ثبت شده توسط پلیس راهنمایی و رانندگی کشور استخراج و مورداستفاده قرار گرفتند. یافته‌ها در قالب آمار توصیفی ارایه و تحلیل آن‌ها با آزمون رگرسیون لجستیک صورت گرفت.

  یافته‌ها: میانگین سنی و انحراف‌معیار جامعه مورد بررسی 61/10 ± 02/34 بود. 91% مرد و 1/7% زن بودند و جنسیت 9/1% ثبت نشده بود. مهم‌ترین متغیرهای اثرگذار بر کشندگی سوانح ترافیکی در محورهای درون شهری لغزندگی سطح جاده
(84/56 OR= )، رانندگی در طلوع آفتاب (30/5 OR= )، جاده یخبندان و برفی (82/1 OR= )، منطقه کوهستانی (60/4 OR= )، هوای طوفانی و غبارآلود (79/1 OR= ) و مکان مستقیم/سر بالایی/سرپایینی (26/1 OR= ) بود. همچنین اثرگذارترین متغیرها در محورهای برون‌شهری اختلاف بین سطح آسفالت و شانه‌راه (91/2 OR= )، رانندگی در طلوع آفتاب (12/2 OR= )، جاده خیس (42/1 OR= )، منطقه کوهستانی (32/1 OR= )، هوای مه‌آلود (10/2 OR= ) و مکان مستقیم/سر بالایی/سرپایینی (7/1 OR= ) بود.

  نتیجه‌گیری: تعامل فاکتورهای هندسه محل، شرایط آب و هوایی، وضعیت روشنایی، سطح جاده، و نوع منطقه خطر تصادفات را به شدت افزایش می‌دهند. بنابراین نیازمند توجه بیشتر سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان در امر سوانح ترافیکی می‌باشد که مداخلاتی را روی اثرگذارترین عوامل طراحی نمایند.