مقدمه: جهت ورود دانشجویان پزشکی به دوره کارورزی، قبولی در آزمون جامع پیش‌کارورزی الزامی می‌باشد. به منظور پیشگیری از شکست دانشجویان در این آزمون، شناسایی و کنترل عوامل خطرآفرین ضروری است. لذا مطالعه‌ای با هدف بررسی عوامل مؤثر بر نتایج آزمون جامع پیش‌کارورزی در دانش‌آموختگان رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان انجام شد.

  روش کـار: در این مطالعه مقطعی، در طی یک دوره 18 ساله، کلیه دانش‌آموختگانی که مندرجات پرونده آن‌ها در خصوص نمره امتحان پیش‌کارورزی و تعداد دفعات شرکت در این آزمون کامل بود (533 نفر) انتخاب شدند. داده‌ها به وسیله پرسشنامه‌ای حاوی اطلاعات آموزشی، دموگرافیک و نتیجه آزمون جامع جمع‌آوری گردید. فراوانی عدم موفقیت، محاسبه شد و برای تجزیه و تحلیل عوامل خطر احتمالی از مجذور کای، تست دقیق فیشر،آزمون تی مستقل، رگرسیون لجستیک، نسبت شانس خام و تطبیق یافته و آنالیز رگرسیون چند متغیره خطی از نوع گام به گام استفاده شد.

  یافته‌ها: میزان عدم موفقیت در آزمون 2/9% بود. میهمانی در سایر دانشگاه‌ها، تأخیر در گذراندن دوره علوم پایه و پایین بودن معدل دوره علوم پایه از مهم‌ترین عوامل خطر بروز شکست در امتحان پیش‌کارورزی گزارش شدند. رگرسیون خطی نیز نشان داد بیش از 5/64% واریانس نمره آزمون پیش‌کارورزی توسط چهار متغیر نمره آزمون علوم پایه (52/0= B ، 075/0= SE )، طول مدت دوره علوم پایه (40/7-= B ، 56/1= SE )، معدل دوره کارآموزی (03/5= B ، 1/1= SE ) و معدل دیپلم (04/1-= B ، 467/0= SE ) تبیین می‌شود و در این ارتباط بیشترین سهم به نمره آزمون علوم پایه اختصاص دارد (513/0= R2 ).

  نتیجه‌گیری: جهت کنترل عوامل خطر بروز شکست در امتحان جامع پیش‌کارورزی، حمایت از دانشجویان آسیب‌پذیر و تدوین برنامه‌های آماده‌سازی برای این گروه ضروری است.