مقدمه: خشونت خانگی علیه زنان باردار یک مشکل مهم بهداشتی است. زنان بارداری که خشونت خانگی را تجربه می‌کنند، در معرض مشکلات بارداری قرار می‌گیرند. هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر خشونت‌های خانگی در مادران باردار بر پیامد حاملگی در مراجعین به مراکز درمانی شهر کرج بود.

  روش کـار: این یک مطالعه توصیفی تحلیلی بود که بر روی 335 زن باردار مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر کرج طی شش ماه (1387 -1386) انجام شد. نمونه‌گیری به روش آسان انجام گرفت. زنان باردار با پیامد نامطلوب بارداری (168)، به عنوان گروه مورد و زنان باردار با پیامد بارداری مطلوب به عنوان گروه شاهد (167) در نظر گرفته شدند. اطلاعات به روش مصاحبه جمع‌آوری شد. ابزار مورد استفاده شامل: فرم مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه خشونت خانگی علیه زنان باردار و پرسشنامه پیامدهای بارداری نامطلوب بود. داده‌ها توسط نرم‌افزار آماری SPSS و با استفاده از آزمون‌های آماری تی‌تست، کای‌دو و رگرسیون لجستیک تحلیل آماری شدند.

  یافته‌ها: شیوع خشونت خانگی در گروه مورد 1/30% بود که شامل (1/25%) خشونت کلامی و روانی، (7/22%) خشونت جنسی و (4/8%) خشونت فیزیکی می‌شد. در گروه شاهد، شیوع خشونت خانگی 8/21% بود که شامل (9/14%) خشونت کلامی و روانی، (6/14%) خشونت جنسی و (3/3%) خشونت فیزیکی بود. اختلاف آماری معناداری بین مجموع خشونت خانگی (002/0= p )، خشونت کلامی و روانی (001/0 > p )، خشونت جنسی (002/0= p ) و خشونت فیزیکی (003/0= p ) در دو گروه وجود داشت. خشونت کلامی و روانی با کاهش وزن زمان تولد (59/8-32/1 CI: 95% 3/3= OR )، خشونت جنسی با پارگی زودرس پرده‌ها (09/7-1 CI: 95% 67/2= OR ) و خشونت فیزیکی با سقط بعد از 12 هفته (03/11-15/1 CI: 95% 56/3 OR= ) ارتباط معناداری داشت.

  نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می‌رسد که خشونت خانگی علیه زنان باردار، پیامدهای نامطلوب بارداری را افزایش می‌دهد. بنابراین غربالگری و برنامه‌های پیشگیری به منظور کاهش خشونت خانگی در زنان باردار ممکن است به ارتقای پیامدهای مطلوب بارداری کمک کند.