مقدمه: ترجمان دانش سیاست‌گذاری و مدیریت سلامت، فرآیند تولید، تبادل و استفاده از شواهد علمی برای تصمیم‌گیری، سیاست‌گذاری و مدیریت سازمان‌های بهداشتی و درمانی است. دانش و شواهد علمی به‌خوبی میان پژوهشگران و سیاست‌گذاران تبادل نمی‌شود. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف شناسایی موانع ترجمان دانش در حوزه‌ی سیاست‌گذاری و مدیریت سلامت انجام شد.
روش کار: مطالعه‌ی حاضر با روش مرور حیطهای، در بهار ۱۳۹۹ در دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. کلیه‌ی مقالات منتشر‌شده در زمینه‌ی موانع ترجمان دانش در سیاست‌گذاری و مدیریت سلامت در بازه‌ی زمانی ۱ ژانویه ۱۹۹۵ تا ۳۱ دسامبر ۲۰۱۹ میلادی در نه پایگاه داده‌ای جستجو و جمع‌آوری شدند. در نهایت، ۵۸ مقاله با روش تحلیل موضوعی با استفاده از نرم‌افزار MAXQDA ۱۰ تحلیل شد.
یافته‌ها: تعداد ۷۶ مانع ترجمان دانش سیاست‌گذاری و مدیریت سلامت شناسایی و در هفت دسته‌ی موانع مرتبط با ویژگی‌های بخش بهداشت و درمان، سازمان‌های بهداشتی و درمانی، دانش سیاست‌گذاری و مدیریت سلامت، تولید‌کننده‌ی دانش، استفاده‌کننده‌ی دانش، تکنولوژی انتقال دانش و ارتباط میان تولید‌کننده و استفاده‌کننده‌ی دانش، دسته‌بندی شدند. عدم دسترسی تولیدکنندگان و استفاده‌کنندگان به پایگاه‌های اطلاعات و شواهد، کمبود وقت برای تبادل و استفاده از دانش، کمبود منابع، آگاهی و دانش ضعیف کارکنان، حمایت کم سیاست‌گذاران از پژوهشگران، انگیزه‌ی کم پژوهشگران برای تبادل دانش، آموزش ناکافی و عدم درک ارزش شواهد پژوهشی، در عمل بیش‌ترین موانع ذکر‌شده در ترجمان دانش سیاست‌گذاری و مدیریت سلامت بودند.
نتیجه‌گیری: شکاف میان تئوری و عمل در سیاست‌گذاری و مدیریت سلامت زیاد است و موانع متعددی در زمینه‌ی ترجمان دانش سیاست‌گذاری و مدیریت سلامت وجود دارد. سیاست‌گذاران و مدیران نظام سلامت باید اقدامات جدی را برای استفاده‌ی بهینه از دانش سیاست‌گذاری و مدیریت سلامت برای بهبود عملکرد سازمان‌های بهداشتی و درمانی به‌کار گیرند.
