مقدمه: هدف این مطالعه، مقایسه عیوب انکساری در کارگران خدماتی و کارگران قالیباف است که در ضمن آن عوامل خطر احتمالی، نوع، ماهیت و درصد عیوب انکساری نیز در این دو گروه بررسی می‌شوند.

روش کـار: مطالعه انجام شده از نوع کوهورت تاریخی گذشته‌نگر است بدین‌ترتیب که ۱۸۸ کارگر قالیباف (با سابقه کارِ نزدیک طولانی‌مدت) و ۱۳۱ کارگر خدماتی (بدون سابقه کارِ نزدیک) به‌صورت تصادفی انتخاب شدند و معاینه‌های تعیین عیب انکساری (به‌صورت معمولی و با قطره سیکلوپلژیک)، کراتومتری و بیومتری برای آنها انجام گرفت.

یافته‌ها: این مطالعه نشان می‌دهد میانگین شماره چشم راست با قطره سیکلوپلژیک در کارگران قالیباف ۵۷ /۰- دیوپتر (۹۵/۱SD=) و در کارگران خدماتی ۱۲/۰ - دیوپتر (۰۶/۲ SD=) می‌باشد که با هم اختلاف معنادار دارند (۰۲۷/۰p=). میانگین شماره چشم چپ با قطره سیکلوپلژیک در کارگران قالیباف ۴۵/۰- دیوپتر (۵۳/۱SD=) و در کارگران خدماتی ۱۰/۰- دیوپتر (۰۲/۲SD=) می‌باشد که باز با هم اختلاف معنادار دارند (۰۴۲/۰p=). به‌طوری‌که متوسط شماره چشم با استفاده از قطره سیکلوپلژیک در کارگران قالیباف بیشتر از کارگران خدماتی به سمت میوپی تمایل دارد و شیوع نزدیک‌بینی در کارگران قالیباف بیشتر از دوربینی است؛ برعکس شیوع دوربینی در کارگران خدماتی بیشتر از نزدیک‌بینی می‌باشد (۰۵/۰p<) و در کارگران قالیباف طول قدامی خلفی چشم و قدرت انکساری قرنیه بیشتر از کارگران خدماتی است. نتایج حاصل از آنالیز رگرسیون نشان داد شانس ابتلای به دوربینی در کارگران خدماتی ۴۶/۲ (۰۵/۰p< ، ۴۶/۲ OR=) برابر کارگران قالیباف است.

نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های فوق عیوب انکساری در دو گروه کارگران قالیباف و خدماتی در صورت استفاده از قطره سیکلوپلژیک با هم متفاوت می‌باشد؛ به‌طوری که کارگران قالیباف بیشتر نزدیک‌بین و کارگران خدماتی بیشتر دوربین می‌باشند و این امر ممکن است در اثر کارِ نزدیک در محیط کار کارگران قالیباف باشد.