مقدمه: تولد نوزاد یک تغییر ژرف و پایدار در زندگی زنان است و آنان را با تغییرات فیزیولوژیک و سایکولوژیک مختلفی روبرو می سا زد. از آنجا که این دوران بحرانی پیامدهای ماندگاری برای مادر و خانواده دارد، انجام مراقبت ها ی اصولی و مقرون به صرفه یک چالش مهم مراقبت ها ی این برهه زمانی است. با توجه به اینکه شناخت ماهیت و ساختار مراقبت ها ی پس از زایمان و فهم نقایص، کمبودها و نیازهای مادران می تو اند در جهت مداخله برای دستیابی به مراقبت ها ی بهتر و موثرتر مثمرثمر باشد، این تحقیق با هدف فهم عمیق تجارب مادران از مراقبت ها ی این دوران برنامه‌ریزی شده است.
روش کـار: این پژوهش کیفی و به روش فنومنولوژی است. داده ها ازطریق انجام مصاحبه عمیق با ۱۵ زن که در دوران پورپوئوم به سر برده و در بخش بعد از زایمان بیمارستان ها و یا مراکز بهداشتی درمانی شهر اصفهان حضور داشته ا ند به دست آمده است. نمونه‌گیری به روش مبتنی بر هدف بوده وبرای تجزیه و تحلیل اطلاعات هم از روش کلایزی استفاده شده است.
یافته‌ها: از مجموع یافته ها ی پژوهش چهار مفهوم زیر استخراج شده است: تعامل و ارتباط موثر، مراقبت حرفه ا ی، آموزش، شرایط و امکانات موجود.
نتیجه‌گیری: یافته ها ی پژوهش نشان می د هد نحوه عملکرد مراقبین بهداشتی ومیزان برخورداری مادر ازحمایت ها ی محیطی، در نحوه سازگاری او با این مقطع زمانی بسیار حائز اهمیت است. بنابراین با در نظرگرفتن عوامل موثر مختلف در این دوران و تغییر سیاست ها ومراقبت ها از انجام مراقبت روتین و یک‌سویه به مراقبت مطلوب نظر مادر و مطابق خواست او، می تو ان در بهبود تجاربش از این دوران حساس موثر واقع شد.
