مقدمه: با توجه به این که کاهش میزان مرگ نوزادی نشانگر بهبود وضعیت سلامت و بهداشت جامعه می‌باشد، دانستن علل عمده مرگ نوزادان در برنامه‌ریزی صحیح جهت تقویت سیستم‌های مراقبت دوران بارداری، زایمان و نوزادان در جامعه بسیار مؤثر است.

  روش کـار: در این مطالعه مقطعی، 225 نوزاد بستری شده در بخش NICU بیمارستان‌های قدس و کوثر قزوین طی شش ماه مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات مورد نیاز جهت تکمیل پرسشنامه‌ها با مراجعه به پرونده‌های نوزادان فوت شده و پرسش از خانواده آن‌ها جمع‌آوری شد. اطلاعات بر اساس جنس، سن حاملگی، وزن هنگام تولد بر حسب گرم، نوع زایمان، آپگار، محل سکونت، سن مادر، عوارض حاملگی و زایمان و علت فوت و سن هنگام فوت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

  یافته‌ها: در این مطالعه 50 نوزاد فوت کرده بودند (2/22%). علل مرگ و میر نوزادان شامل سندرم دیسترس تنفسی (26%)، سپسیس و عوارض آن (40%)، آسفیکسی (16%)، ناهنجاری قلبی مادرزادی (14%) و سایر علل (4%) بود. علل مرگ و میر نوزادان کم‌وزن و نوزادان نارس مشابه بود. همچنین رابطه معنا‌داری بین علل مرگ و میر نوزادان و سن حاملگی، وزن هنگام تولد، آپگار، سن هنگام مرگ و عوارض حاملگی یافت شد. بین علل مرگ و میر و جنسیت، سن مادر، نوع زایمان، محل سکونت، سابقه بیماری مزمن در مادر و عوارض جفت و بند ناف و پرده‌ها رابطه معنا‌داری وجود نداشت.

  نتیجه‌گیری: شایع‌ترین علل مرگ و میر نوزادان، سپسیس و سندرم دیسترس تنفسی بودند. بنابراین پیشگیری از زایمان زودرس برای کاهش نارسی و عوارض وابسته به آن پیشنهاد می‌گردد تا میزان مرگ و میر نوزادی کاهش یابد.

  گل‌‌واژگان: مرگ و میر نوزادی، سندرم دیسترس تنفسی، سپسیس