مقدمه: در نظریه دلبستگی، رفتار مادرانه و واکنشهای مادرانه به فرزند تحت تأثیر سبک دلبستگی است. هدف این پژوهش ارزیابی ارتباط سبک دلبستگی مادران با بلوغ اجتماعی فرزندان پسر عقبمانده ذهنی آموزشپذیر است.
روش کـار: در این پژوهش همبستگی سبک دلبستگی مادر و بلوغ اجتماعی دانشآموزان پسر عقبمانده ذهنی بررسی شده است. نمونه پژوهش با استفاده از تمام شماری 127 دانشآموز پسر عقبمانده ذهنی دوره راهنمایی شهر شیراز در هر سه پایه اول، دوم و سوم که در سال تحصیلی 8- 1387 به تحصیل اشتغال داشتند به همراه مادران آنها به دست آمد. برای جمعآوری دادههای مربوط به سبک دلبستگی مادر از پرسشنامه سبک دلبستگی بزرگسالان ( AAS ) (1987) استفاده شد و دادههای مربوط به بلوغ اجتماعی دانشآموزان پسر عقبمانده ذهنی به وسیله آزمون بلوغ اجتماعی واینلند (1965) جمعآوری شد. برای تجزیه و تحلیل دادههای به دست آمده از همبستگی اسپیرمن و تحلیل واریانس استفاده شد.
یافتهها: مهارتهای ارتباطی دانشآموزان پسر عقبمانده ذهنی با سبک دلبستگی ایمن در مادران ارتباط مثبت معنادار (001/0 p< ) و با سبک دلبستگی ناایمن (اجتنابی و دوسوگرا) در مادران ارتباط منفی معنادار داشت (به ترتیب 019/0 p= و 001/0 p< ).
نتیجهگیری: هر چه سبک دلبستگی مادران ایمنتر باشد، میانگین نمرات بلوغ اجتماعی فرزندان پسر آنها بالاتر و هر چه سبک دلبستگی مادران ناایمنتر (اجتنابی و دوسوگرا) باشد، میانگین نمرات بلوغ اجتماعی فرزندان پسر آنها کمتر میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |