مقدمه: کنترل مؤثر قند خون به رژیم غذایی مناسب و همچنین انجام فعالیتهای فیزیکی و بدنی بستگی دارد .هدف مطالعه حاضر ارزیابی تأثیر آموزش نوع تغذیه و پیادهروی بر کنترل میزان قند خون در بیماران دیابتی نوع 2 بود.
روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه مداخلهای میباشد. تعداد 100 نفر از بیماران دیابتی (50 نفر گروه مداخله و 50 نفر گروه کنترل) نوع II با سن بین 40 تا 65 سال و دارای سابقه ابتلا به دیابت بالای 5 سال در مطالعه شرکت کردند. ابزار گردآوری دادهها شامل 4 چک لیست که جهت ثبت اطلاعات دموگرافیک، عملکرد تغذیهای و پیادهروی بیماران بر اساس خود گزارشدهی، میزان HbA1c و قند خون آنها بود.
یافتهها: یافتههای پژوهش نشان داد که بین میانگین نمره مربوط به عملکرد تغذیهای و پیادهروی در دو گروه مداخله (تجربی) و کنترل، قبل و بعد از مداخله آموزشی اختلاف معناداری وجود دارد. کاهش میزان HbA1c گروه مداخله (تجربی) در مقایسه با گروه کنترل (از65/8 در قبل از مداخله به 47/7 در3 ماه پس از مداخله آموزشی) و قند خون ناشتا (از 08/207 در قبل از مداخله به 2/124 در 3 ماه پس از مداخله آموزشی) چشمگیر و از نظر آماری معنادار بوده است.
نتیجهگیری: تدوین برنامه آموزشی بیماران دیابتی برای کنترل قند خون و بهبود رفتارهای تغذیهای و فعالیت جسمانی مناسب بسیار سودمند و اثربخش میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |