مقدمه: نوزادان نارس جزو گروه نوزادان پُرمخاطره به شمار می‌روند. یکی از مشکلات این نوزادان، عدم اضافه وزن در اثر اسیدوز متابولیک دیررس است که در 10 -5 درصد این دسته از نوزادان دیده می‌شود. معمولاً این نوزادان سالم و بدون بیماری زمینه‌ای هستند. این مطالعه به بررسی اثر استفاده از بی‌کربنات سدیم خوراکی در بهبود اسیدوز و در نتیجه افزایش وزن و قد آنها می‌پردازد.

روش کار: این مطالعه به صورت آینده‌نگر و مداخله‌ای 40 نوزاد سالم را با سن حاملگی کمتر از 37 هفته و وزن تولد کمتر از 2 کیلوگرم که در بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز به دنیا آمده و از هفته دوم دچار اسیدوز متابولیک دیررس شده بودند، مورد بررسی قرار داده است. نوزادان به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شده و به گروه مورد مقدار یک میلی اکی‌والان به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، هر 8 ساعت تا زمانی که اسیدوز برطرف گردد و یا به مدت 3 هفته بی‌کربنات سدیم خوراکی داده شده و در نهایت افزایش وزن و قد در دو گروه باهم مقایسه شده‌ است. جهت بررسی آماری نتایج از تست تی استفاده شده است.

یافته‌ها: متوسط افزایش وزن در روز در گروه مورد 96/4 ± 23/15 گرم و در گروه شاهد 8/4 ± 46/8 گرم و 05/0 p< که از لحاظ آماری معنادار بود. در رابطه با افزایش قد نوزادان اختلاف معناداری بین دو گروه به دست نیامد (05/0 p> )

نتیجه‌گیری: استفاده از بی‌کربنات سدیم خوراکی در تسریع وزن‌گیری نوزادان نارس کم وزن، که دچار اسیدوز متابولیک دیررس هستند، مؤثرمی‌باشد و در نتیجه می‌تواند منجر به ترخیص زودتر این نوزادان و کاهش هزینه‌های بیمارستانی گردد.