دوره 22، شماره 2 - ( تابستان 1398 )
جلد 22 شماره 2 صفحات 159-151 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Monsef A, Shahmohammadi Mehrjardi A. Enjoyment Level and Distribution of Health Facilities in Counties of Isfahan Province. Hakim 2019; 22 (2) :151-159
URL: http://hakim.tums.ac.ir/article-1-1877-fa.html
URL: http://hakim.tums.ac.ir/article-1-1877-fa.html
منصف عبدالعلی، شاه محمدی مهرجردی ابوالفضل. درجه ی برخورداری و نحوه ی توزیع امکانات سلامت در شهرستان های استان اصفهان. تحقیقات نظام سلامت حکیم. 1398; 22 (2) :151-159
1- گـروه اقتصـاد، دانشـگاه پیـام نـور، تهـران ، Monsefali@yahoo.com
2- دانشـکده اقتصـاد، مدیریـت و حسـابداری، دانشـگاه یـزد
2- دانشـکده اقتصـاد، مدیریـت و حسـابداری، دانشـگاه یـزد
چکیده: (1702 مشاهده)
مقدمه: بررسی وضعیت سلامت مناطق مختلف ایران، گامی مهم در جهت تخصیص بهینه‌ی منابع سلامت میان مناطق مختلف کشور است. هدف مطالعه‌ی حاضر، تعیین درجه‌ی برخورداری و میزان نابرابری در توزیع امکانات سلامت میان شهرستانهای استان اصفهان طی برنامه پنجم توسعه بود.
روش کار: براین‌اساس، نخست با روش تاپسیس، درجات برخورداری از امکانات سلامت محاسبه و سپس با بهره‌گیری از شاخص ضریب جینی، نحوه‌ی توزیع آن‌ها میان 23 شهرستان استان اصفهان طی سال‌های 94-1390 (برنامه‌ی پنجم توسعه) تعیین گردید. داده‌های این پژوهش از سال‌نامه‌های آماری استان در بازه‌ی زمانی تحت مطالعه استخراج گردید.
یافته‌ها: نتایج مطالعه‌ی حاضر نشان داد که شهرستانهای استان اصفهان درجه‌ی برخوراری یک‌سانی ندارند. روند کلی ضریب جینی برخورداری از امکانات سلامت طی برنامه‌ی پنجم توسعه سیر صعودی داشته‌است. بر‌اساس ضرایب جینی محاسباتی، نابرابری در توزیع امکانات سلامت در سال پایانی نسبت به سال ابتدایی برنامه، تقریبا 38درصد افزایش داشته؛ به‌طوری‌که در سال ابتدایی برنامه، ضریب جینی برابر 255/0 بوده و در سال 1394 به 353/0 تغییر یافته‌است.
نتیجه‌گیری: افزایش نابرابری در توزیع امکانات سلامت، به نفع شهرستانهای بیشتر برخوردار و به ضرر شهرستانهای کمتر برخوردار، حاکی از آن است که رفاه شهرستانهای کمتر برخوردار در مقایسه با شهرستانهای بیشتر برخوردار طی برنامه‌ی پنجم توسعه کاهش یافته است. با توجه به تشدید نابرابری، به‌ویژه در سال پایانی برنامه، جبران این نابرابری‌ها می‌تواند در دستور‌کار برنامه‌ریزان سلامت استان قرار گیرد.
روش کار: براین‌اساس، نخست با روش تاپسیس، درجات برخورداری از امکانات سلامت محاسبه و سپس با بهره‌گیری از شاخص ضریب جینی، نحوه‌ی توزیع آن‌ها میان 23 شهرستان استان اصفهان طی سال‌های 94-1390 (برنامه‌ی پنجم توسعه) تعیین گردید. داده‌های این پژوهش از سال‌نامه‌های آماری استان در بازه‌ی زمانی تحت مطالعه استخراج گردید.
یافته‌ها: نتایج مطالعه‌ی حاضر نشان داد که شهرستانهای استان اصفهان درجه‌ی برخوراری یک‌سانی ندارند. روند کلی ضریب جینی برخورداری از امکانات سلامت طی برنامه‌ی پنجم توسعه سیر صعودی داشته‌است. بر‌اساس ضرایب جینی محاسباتی، نابرابری در توزیع امکانات سلامت در سال پایانی نسبت به سال ابتدایی برنامه، تقریبا 38درصد افزایش داشته؛ به‌طوری‌که در سال ابتدایی برنامه، ضریب جینی برابر 255/0 بوده و در سال 1394 به 353/0 تغییر یافته‌است.
نتیجه‌گیری: افزایش نابرابری در توزیع امکانات سلامت، به نفع شهرستانهای بیشتر برخوردار و به ضرر شهرستانهای کمتر برخوردار، حاکی از آن است که رفاه شهرستانهای کمتر برخوردار در مقایسه با شهرستانهای بیشتر برخوردار طی برنامه‌ی پنجم توسعه کاهش یافته است. با توجه به تشدید نابرابری، به‌ویژه در سال پایانی برنامه، جبران این نابرابری‌ها می‌تواند در دستور‌کار برنامه‌ریزان سلامت استان قرار گیرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
