1- دانشگاه قم ، j.rezaee@qom.ac.ir
2- دانشگاه قم
چکیده: (1879 مشاهده)
مقدمه: عدم توازن در پراکندگی نیروی انسانی در بخش بهداشت و درمان، قابلیتهای متفاوتی را برای استانها بههمراه داشته و ازآنجاکه آگاهی از توانمندی استانها یکی از بنیانهای اطلاعاتی لازم جهت برنامهریزی صحیح کشوری است، رتبهبندی استانها ازنظر توسعهیافتگی دارای اهمیت است.
روشکار: پژوهش حاضر مطالعهای توصیفی-کاربردی از نوع مقطعی است که در سال 1394 بهانجام رسیده و جامعهی آماری آن را 30 استان تشکیل دادند. در پژوهش حاضر، سطح برخورداری استانها از خدمات درمانی بررسی شده و پس از وزندهی 11 شاخص با استفاده از روش آنتروپی شانون، استانها با استفاده از روشهای ماکسیمین، ویکور و واسپاس رتبهبندی شدند. سپس، رتبهبندی کلی با استفاده از روش میانگین رتبه، بوردا و کوپلند انجام شد و بهکمک روش تاکسونومی عددی، میزان توسعهیافتگی استانها موردبررسی قرارگرفت. اطلاعات استانها و شاخصها از سالنامهی آماری کشور استخراج گردید و تمامی محاسبات با استفاده از نرمافزار متلب و اکسل انجام شد.
یافتهها: طبق نتایج بهدستآمده، تهران، خراسانرضوی و فارس به ترتیب سه رتبهی برتر و قم، خراسانشمالی و ایلام سه رتبه آخر را به خود اختصاص دادند.
نتیجهگیری: علاوهبر تفاوت استانها در برخورداری از امکانات درمانی، تعداد استانهای توسعهنیافته قابلتوجه بوده، لازم است مسئولین در برنامهریزی و تخصیص بودجه، استانهای توسعهنیافته را در اولویت قرار دهند.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1397/5/17 | پذیرش: 1398/8/16 | انتشار: 1398/8/16