مقدمه: قضاوت درخصوص تأثیر مداخلات درارتقاء سطح ایمنی حمل ونقل کشور مشکل است زیرا مداخلات مورد ارزیابی خارجی قرار نگرفته است. در این مطالعه تأثیر اجباری شدن استفاده از کمربند ایمنی در مرگ‌های ناشی از سوانح ترافیکی کشور مورد بررسی قرار گرفت.

روش کـار: در یک مطالعه مداخله‌ای قبل و بعد در طول زمان داده‌های مربوط به شدت سوانح ترافیکی (فوتی یا جرحی مشخص شده توسط پلیس راهور) که درطول یک سال قبل تا دو سال پس از اجرای قانون اجباری شدن کمریند ایمنی سال 1384 جمع‌آوری شده است طبقه‌بندی شده مورد مقایسه قرار گرفت و اثر مداخله نیز سنجیده شد.

یافته‌ها: درصد تصادفات منجر به فوت به دنبال اجرای قانون اجباری شدن کمربند ایمنی نشان داد که از 13 درصد تصادفات در یک سال قبل از اجرای این قانون به 7/9% (حدود اطمینان 9/9 -6/9) در سال اول و 4/11% (حدود اطمینان 6/11 -3/11) در سال دوم پس از اجرای قانون رسیده است. در عین حال به نظر می‌رسد که روند کاهش فوتی‌ها ادامه‌دار نبوده و در سال دوم پس از اجرای قانون مجدداً 6/1 درصد افزایش یافته با این که به حد سال قبل از اجرای قانون نرسیده است.

نتیجه‌گیری: قانون اجباری شدن کمربند ایمنی در پایین آوردن شدت مصدومیت‌ها در سال اول مداخله مؤثر بوده است. در سال دوم اندکی کاهش نسبت به سال اول مداخله داشته است. لازم است اعمال قانون استفاده از کمربند ایمنی در جامعه مورد مطالعه تا نهادینه شدن فرهنگ استفاده عمومی از آن تداوم یابد و الزام استفاده در زمان رانندگی در هر شرایطی مورد تأیید قرار گیرد.