مقدمه: با گسترش فناوری اطلاعات انواع مختلفی از سامانه ها جهت نظارت زنجیره تامین شروع به فعالیت کردهاست که تحلیل این سیستمها بعد از اجرایی شدن آنها برای شناسایی نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید ضروری است. هدف این مطالعه تحلیل آنهاست تا پیشنهاداتی اجرایی برای بهبود عملکرد سامانههای مذکور ارائه گردد.
روش کار: این مطالعه به روش کیفی در سه مرحله انجام شد؛ ابتدا، بررسی ابعاد، تاریخچه و مشکلات سامانه های تیتک، سامانه نسخ الکترونیک، سامانه مدیریت اطلاعات آزمایشگاه و سامانه مدیریت امور داروخانه ها بررسی گردید؛ سپس، نقاط قوت، ضعف و پیامدهای اجرای سیستم از طریق مصاحبه به روش نیمه ساختار یافته با 46 نفر از پدیدآورندگان سیستم ها و ذینفعان آن صورت پذیرفت و در نهایت تحلیل دادههای حاصل از مصاحبه به روش برداشت الگو و استفاده از نرمافزار مکسکیودا انجام گردید.
یافتهها: طی انجام مصاحبه، 1558 کد از 46 مشارکت کننده شناسایی شد. راهبردهای توسعه ای پیشنهادی در این پژوهش یکپارچگی، تغییر الگوی غالب از عرضه محور به تقاضا محور، برنامهریزی راهبردی، فرهنگ سازی، تقویت زیرساخت ها از جمله موضوع اینترنت و دسترسی ایجاد بستر یکپارچه می باشد. مشکلات کلی سامانه ها شامل عدم ایجاد بستر یکپارچه مدیریتی، زیرساختی و عوامل سازمانی شناسایی گردید.
نتیجهگیری: طبق دادههای جمعآوری شده از این پیمایش، علیرغم وجود سامانههای متعدد در کشور، دارای کارآمدی و یکپارچگی لازم برای بهرهمندی ذینفعان نمیباشد. ادغام چهار سیستم سامانهی نسخ الکترونیک، سامانه تیتک، سامانه مدیریت امور داروخانه ها و سامانه مدیریت اطلاعات آزمایشگاه پیشنهاد می گردد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |