مقدمه: با توجه به همجواری استان مازندران با دریای خزر و ورود مهمان‌های زیاد به این استان برای استفاده از دریا، و از طرفی کمبود اطلاعات موجود در خصوص غرق‌شدگی، به نظر می‌رسد بررسی وضعیت اپیدمیولوژیک غرق‌شدگی در استان مازندران برای برنامه‌ریزی صحیح‌تر در زمینه پیشگیری و کنترل آن ضروری باشد.

  روش کار: این بررسی توصیفی با کمک گرفتن از منابع اطلاعاتی مختلف غرق‌شدگی در استان مازندران انجام شده‌است. بعد از استخراج اطلاعات از منابع مختلف و خارج کردن موارد تکراری، نتایج گزارش شد.

  یافته‌ها: بعد از در کنار هم قرار دادن اطلاعات سازمان‌های مختلف مشخص شد که تعداد 273 نفر (2/91% مرد و 8/8% زن) در طول سال 1387 در استان مازندران به علت غرق‌شدگی فوت شده‌اند. میانگین سنی افراد 3/25 سال (انحراف معیار 7/11) بود. 175 نفر مهمان و مابقی از ساکنین استان بوده‌اند. در بررسی زمان و مکان رخداد حادثه مشخص شد که بیشترین موارد (4/93%) در دریای استان و در ماه مرداد (33%) رخ داده‌اند. میزان مرگ غرق‌شدگی در ساکنین استان با خارج کردن میزان مربوط به افراد مهمان برابر با 3/3 در هر 100هزار نفر محاسبه شد.

  نتیجه‌گیری:  با توجه به اینکه بیشترین مکان برای رخداد خطر مناطق خارج از طرح دریای استان می‌باشد، به نظر می‌آید باید تلاش بیشتری برای بهسازی و گسترش سواحل محافظت شده دریا صورت گیرد. هم چنین آموزش افراد برای عدم شنا در مناطق خارج از طرح دریا، نصب علایم هشدار دهنده خطر نیز می‌توانند پیشگیری‌کننده باشند.