چکیده: (787 مشاهده)
استرنژیلوییدس استرکورالیس یکی از نماتودهای انگلی روده انسان است که می تواند منجر به ایجاد علایم و نشانه های گوناگونی در افراد آلوده گردد. مجتمع هایی که انسان در آنها بصورت دسته جمعی توام با سطح پایین بهداشت زندگی می نماید محیط مناسبی برای بقا و انتقال این آلودگی است. لذا در این تحقیق میزان شیوع استرنژیلوییدس استرکورالیس در یکی از مراکز نگهداری عقب ماندگان ذهنی تهران مورد بررسی قرار گرفته است. این بررسی یک مطالعه توصیفی است که در آن اکثر معلولین ذهنی مرکز توانبخشی رفیده تهران از نظر آلودگی به انگل استرنژیلوییدس استرکورالیس مورد بررسی قرار گرفتند. از 421 نفر افراد این مرکز 367 نفر مورد آزمایش مدفوع به روش رسوبی فرمالین- اتر قرار گرفتند و بقیه افراد به دلایلی از جمله مصرف دارو و یا عدم همکاری در نمونه گیری از مطالعه خارج شدند. شدت آلودگی به روش استول تعیین گردید. از تعداد 367 نفر معلولین ذهنی مرکز توانبخشی رفیده تهران که مورد آزمایش مدفوع قرار گرفتند 114 نفر (31.06%) آلوده به استرنژیلوییدس استرکورالیس بودند. از 114نفر عقب مانده ذهنی آلوده به استرنژیلوییدس استرکورالیس 60 نفر (52.5%) مذکر و54 نفر (47.5%) مونث بودند. از نظر سن، گروه سنی 6-4 ساله بیشترین فراوانی آلودگی را به خود اختصاص داد. از نظر شدت آلودگی 39 نفر (34.2%) تعداد 4000 یا بیشتر لارودریک گرم مدفوع دفع کرده اند. با توجه به یافته های این تحقیق مبنی بر بالا بودن میزان شیوع استرنژیلوییدس استرکورالیس در موسسه نگهداری عقب ماندگان ذهنی رفیده تهران، پیشنهاد می شود که در این قبیل موسسات مشکل آلودگی به این انگل نباید مورد بی توجهی قرار گیرد.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1385/6/15