Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

این مطالعه توصیفی به منظور ارزیابی عملکرد سیستم ارجاع در شبکه بهداشت و درمان کاشان در سال 1376 بعمل آمد. در این مطالعه 23 مرکز بهداشتی – درمانی در سطوح مختلف سیستم عرضه مراقبتی شامل: خانه های بهداشت، مراکز بهداشتی – درمانی روستائی و شهری در مورد چگونگی مراجعه بیماران به مراکز بیمارستانی بررسی گردید که در ان 1783 بیمار از نظر عملکرد ارجاع (ارجاع ، باخورد و پیگیری درمان) مورد مطالعه قرار گرفتند.میزان ارجاع بیماران به مراکز سطح مراقبتی بعدی شامل: خانه بهداشت 21 درصد، مراکز بهداشتی– درمانی روستائی 9/11 درصد، مراکز بهداشتی – درمانی شهری 1/9 درصد بوده و با اعتماد 95% دامنه اطمینان ارجاع به ترتیب در مراکز فوق 26.2-15.8 درصد، 15.8-8 درصد و 11.5-6.7 درصد بوده است. بعلاوه 4/38 درصد کل مراجعین به مراکز بهداشتی – درمانی مورد مطالعه جهت آزمایشات پاراکلینیک ارجاع گردیده اند و با اعتماد 95 درصد دامنه اطمینان ارجاع به پاراکلینیک 7/40-1/36 درصد بوده است. همچنین 3/46 درصد بیماران به طور مستقیم به مرکز بیمارستانی خود ارجاعی کرده، 8/34 درصد توسط متخصص، 7 درصد از بخش اورژانس، 1/4 درصد از مراکز بهداشتی اولیه، 4/2 درصد از پزشک عمومی و 4/5 درصد از منابع دیگر به مرکز بیمارستانی فرستاده شده اند 4/71 درصد از بیماران ارجاع شده خانه بهداشت، 50% بیماران ارجاع شده مراکز بهداشتی روستایی و 49 درصد بیماران ارجاع شده مراکز بهداشتی شهری از سطوح مراقبتی بالاتر به این مراکز بازخورد شده اند و بطور کلی بازخورد بیماران به سطح اول تماس 66 درصد و پیگیری درمانها 3/73 درصد بوده است. با توجه به نتایج بدست آمده از این مطالعه و میزان بالای خود – ارجاعی و میزان پایین ارجاع از پزشک عمومی به مراکز ارجاع، نیاز به بازنگری و اصلاح ساختار سیستم عرضه خدمات بهداشتی یک ضرورت است. ما پیشنهاد می کنیم که معیارهای بالینی دقیقی برای ارجاع ایجاد شود.

واژه‌های کلیدی: نظام عرضه خدمات بهداشتی، منطقه ای شدن، سیستم ارجاع

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---