مقدمه‌: مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی میزان رضایت‌مندی جمعیت شهری و روستایی شهرستان لارستان از اجرای طرح پزشک خانواده انجام شد.
روش کار‌: تحقیق حاضر با رویکردی کمی به‌انجام رسید و ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش‌نامه‌ی محقق‌ساخته‌ بود. جامعه‌ی آماری را کلیه‌ی خانوارهای تحت پوشش پزشک خانواده در شهرستان لارستان تشکیل ‌دادند. تعداد 383 نفر به‌عنوان حجم نمونه، با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار‌SPSS 21  و ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز رگرسیون و آزمون T، تجزیه‌و‌تحلیل شدند. برای ارزیابی روایی ابزار، از روش اعتبار صوری و برای سنجش پایایی مقیاس‌ها، از آلفای کرونباخ استفاده شد.
یافته‌ها‌: میزان کلی رضایت افراد از طرح پزشک خانواده در حد متوسط به بالا، معادل 7/62% بود. میان جنسیت (074/0=P)، شغل (424/0=P)، مالکیت منزل مسکونی (338/0=P) و میزان رضایت‌مندی از طرح، رابطه‌ای وجود نداشت (05/0< P). میان محل سکونت، وضعیت تاهل، سن، تحصیلات، پوشش بیمه، درآمد، سطح پوشش خدمات، هزینه‌‌ی درمانی، مهارت بالینی و میزان دسترسی به پزشک با میزان رضایت‌مندی از طرح، رابطه‌ای‌ معنی‌دار وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیر‌های سطح پوشش خدمات (925/0=R)‌، هزینه‌ی درمانی (928/0=R)، سن (930/0=R) و مهارت بالینی (931/0=R)، در مجموع 86% از تغییرات رضایت‌مندی از طرح را تبیین می‌کنند (001/0> P).
نتیجه‌گیری‌: تخصیص منابع‌، برنامه‌ریزی‌های آموزشی برای افزایش مهارت پزشکان‌، برگزاری دوره‌‌های آموزشی در روستاها جهت آشنایی با اهداف برنامه‌ی پزشک خانواده و نظارت دقیق بر کیفیت خدمات، می‌تواند به ارتقای کیفیت و افزایش رضایت‌مندی کمک کند.