دوره 21، شماره 2 - ( تابستان 1397 )                   جلد 21 شماره 2 صفحات 99-89 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- مرکز بهداشت جنوب تهران.معاونــت بهداشــت، دانشــگاه علــوم پزشــکی تهران
2- گروه علــوم مدیریــت و اقتصــاد بهداشــت، دانشــکده بهداشــت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- موسسه ملی تحقیقات سلامت.دانشگاه علوم پزشکی تهران
4- مرکز بهداشت جنوب تهران.معاونـت بهداشـت، دانشـگاه علـوم پزشـکی تهـران ، e-rashidian@farabi.tums.ac.ir
5- شبکه بهداشت و درمان اسلامشهر.معاونـت بهداشـت، دانشـگاه علـوم پزشـکی تهـران
6- دانشکده پزشکی پردیس بین الملل، دانشـگاه علـوم پزشـکی تهـران
چکیده:   (2790 مشاهده)
 مقدمه: مطالعه کیفی حاضر با هدف شناسایی موانع و تسهیل‌کننده های ارائه خدمت در پایگاه‌های سلامت تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران به‌انجام رسید.
روش‌مطالعه: برای انجام این مطالعه با کارشناسان مصاحبه به عمل آمد، پیاده‌سازی انجام‌شد، و نمایه‌سازی روی تمامی مصاحبه ها صورت‌گرفت. تمامی افراد و موضوعات کدگذاری‌شده و متعاقبا، جدول مربوط به نمودارها تکمیل گردید. سپس بر اساس فرم ساختار مفهومی، نمایهِ‌سازی انجام، و داده ها تجزیه‌و‌تحلیل شد.
یافتهها: دیدگاه شرکت‌کندگان نسبت به تجربه مثبت بود. مهم‌ترین تسهیل‌کننده‌ها، استقبال بخش خصوصی، اشتغال‌زایی، دستورالعمل‌های شفاف،اعتبارات مشخص جهت پرداخت، و تجربیات سایر کشورها بود. عمده‌ترین موانع، نامناسب بودن فضای فیزیکی، کمبود نیروی انسانی، عدم استقرار پزشک، فرسوده بودن تجهیزات، تاخیر در پرداخت به موسسین، حقوق ناکافی پرسنل، نظارت‌های سختگیرانه ناظران ستادی، توجه به کمیت به جای کیفیت خدمات، قوانین دست و پا گیر بیمه، و مالیات بود.
نتیجهگیری: سیاست کوچک کردن دولت، واگذاری خدمات به بخش خصوصی، و نظارت سیستم دولتی سبب شکل‌گیری نگرش مثبت در مدیران نسبت به پایگاه‌های مشارکتی شده‌، و از سویی دیگر عدم کارایی پرسنل دولتی به راه‌اندازی موفقیت‌آمیز پایگاه‌های مشارکتی انجامیده‌است. محدودیت‌های مالی و اداری در خرید، ساخت، و تعمیر ساختمان‌های دولتی و نیز کاهش ظرفیت استخدامی از دلایل واگذاری پایگاه‌های مشارکتی است. همچنین، نیروهای شاغل در پایگاه‌ها از عدم امنیت شغلی و حقوق پایین شکایت داشتند.
متن کامل [PDF 353 kb]   (599 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1396/8/3 | پذیرش: 1397/10/16 | انتشار: 1397/10/16

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.