دریافت: 17/12/93   پذیرش: 7/3/94

مقدمه: مردانی که با سایر مردان رابطه جنسی دارند در معرض خطر بالای ابتلا به عفونت‌های آمیزشی و به خصوص اچ‌آی‌وی هستند. به علت دسترسی سخت به این گروه، اطلاعات زیادی در مورد آن‌ها در کشور وجود ندارد. این مطالعه به منظور بررسی وضعیت مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند از نظر ابتلا به بیماری‌های آمیزشی، اچ‌آی‌وی و همچنین بررسی عوامل دموگرافیک و رفتاری مرتبط با اچ‌آی‌وی در آن‌ها انجام گرفت.

روش کـار: در این مطالعه مقطعی، اطلاعات 43 نفر از مردان با سابقه ارتباط جنسی با همجنس که در طی 12 ماه (سال 91-90) به یکی از مراکز مشاوره بیماری‌های رفتاری در تهران مراجعه داشتند مورد بررسی قرار گرفت. در صورت رضایت افراد و پس از ثبت اطلاعات و انجام مشاوره، جهت تعیین ابتلا به اچ‌آی‌وی، هپاتیت بی، سی و سیفلیس آزمایش انجام شد.

یافته‌ها: بیش از نیمی از افراد تحت مطالعه، سابقه سوء‌استفاده جنسی را در کودکی عنوان نمودند. 2/44% علایمی به نفع عفونت‌های دستگاه تناسلی داشتند. میزان ابتلا به اچ‌آی‌وی 7%، ابتلا به هپاتیت سی 6/18% و هپاتیت بی 3/2% بود ولی موردی از ابتلای به سیفلیس دیده نشد. تنها 3 نفر از افراد در تمامی ارتباطات جنسی با همجنس همیشه از کاندوم استفاده کرده بودند. مهم‌ترین دلیل برای عدم استفاده از کاندوم، کاهش لذت جنسی عنوان شد.

نتیجه‌گیری: برای پیشگیری از اپیدمی اچ‌آی‌وی در افراد با سابقه رفتار پرخطر، گسترش خدمات پیشگیری و درمان از جمله افزایش استفاده از کاندوم، آموزش و دسترسی به خدمات مشاوره و آزمایش اچ‌آی‌وی برای این گروه از افراد الزامی به نظر می‌رسد.